Η ΔΟΛΟΠΛΟΚΙΑ

Ας προσπαθήσουμε να εξετάσουμε, όσο είναι δυνατόν μέσα στα πλαίσια της ταπεινής λογικής μας, τι ακριβώς είναι ένας δολοπλόκος.

Γιατί κάποιος ωθείται να είναι δολοπλόκος. Τι χαρακτηριστικά θα έχει ένας τέτοιος άνθρωπος. Πρώτος λογικός συνειρμός που μας έρχεται στο μυαλό είναι η δειλία. Εφόσον η δολοπλοκία είναι ένας μηχανισμός που δρα με μυστικοπάθεια και ύπουλους τρόπους θα ήταν άδικο να σκεφτούμε ότι μπορεί να καταφύγει σ'αυτήν ένας θαρραλέος άνθρωπος.

Δεύτερος συνειρμός που μας έρχεται στο μυαλό είναι ότι ένας δολοπλόκος πρέπει να είναι ένα άτομο ασταθούς και διαταραγμένου ψυχισμού. Αφού η δολοπλοκία αποσκοπεί με ύπουλα και υπόγεια μέσα να βλάψει κάποιους συνανθρώπους δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι θα καταφύγει σ'αυτήν ένας ψυχικά υγιής με καθαρή και δυναμική προσωπικότητα.

Ο δολοπλόκος είναι η μίζερη μορφή που τρυπώνει ανάμεσα στους ανθρώπους σαν ζιζάνιο και κύριος σκοπός του είναι για να επιβιώσει να φάει τις σάρκες όσων υποθέτει ότι τον επίβούλεύονται. Αλλο λοιπόν χαρακτηριστικό , βασικό, της δολοπλοκίας είναι η καχυποψία.

Δηλαδή ένα αδύναμο ανθρωπάκι, με διαταραγμένη προσωπικότητα, δειλία και ανασφάλεια, υποπτεύεται ότι κάθε άνθρωπος γύρω του είναι εν δυνάμει εχθρός του και θα προσπαθήσει με πλάγια μέσα να τον καταστρέψει.

Σ'ένα αγράμματο άνθρωπο αυτά θα μπορούσαν να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της δολοπλοκίας. Οταν όμως έχουμε να κάνουμε με ένα μορφωμένο άνθρωπο τότε τα πράγματα είναι κατά πολύ χειρότερα. Γιατί ο μορφωμένος δολοπλόκος πρώτον έχει την δυνατότητα να εφεύρει πιο ύπουλους και πιο αφανείς μηχανισμούς ώστε να φτάσει στο σκοπό του. Μπορεί να φθάσει σε επίπεδα που κανείς να μην υποπτευθεί τον ρόλο του μέχρι να φθάσει η τελική επίτευξη του στόχου του, ενώ στον αγράμματο άγαρμπο δολοπλόκο θα αποκαλυφθεί πιο εύκολα το προσωπείο του.

Επί πλέον ένας μορφωμένος δολοπλόκος μπορεί να φθάσει το ψυχολογικό του ασταθές και προβληματικό προφίλ, σε σημεία διαστροφικής κακίας. Στον μορφωμένο δολοπλόκο η πράξη του μπορεί να είναι μια μορφή τέχνης.

Πολλοί λένε ότι ο καλύτερος μηχανισμός να ξεσκεπάσεις ένα δολοπλόκο είναι να χρησιμοποιήσεις τις ίδιες του τις τεχνικές πράγμα όμως αδύνατον σε ένα άνθρωπο ειλικρινή και δυνατό. Δεν θα μπει ποτέ στη διαδικασία να εμπλακεί σε παιχνίδια μυστικοπάθειας και πονηριάς.

Οπότε με ποιό τρόπο μπορεί να ξεσκεπαστεί. Από την πείρα μου μέχρι τώρα στη ζωή έχω δει ότι υπάρχει κάτι από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανένας δολοπλόκος, όπως και κανένας δειλός. Και αυτό είναι απλά ... η μυρωδιά του.

Σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι μεγαλώνουν φοβισμένοι, δειλοί, υποτακτικοί είναι λογικό η δολοπλοκία να ευημερεί σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους χώρους. Είναι ο εύκολος τρόπος να επιβιώσεις και να περισώσεις μια ήδη κατακερματισμένη προσωπικότητα.

Η τηλεόραση, ο κινηματογράφος, η λογοτεχνία είναι γεμάτα από ιστορίες που αναλύουν τους δολοπλόκους μηχανισμούς. Προωθούν ενίοτε τους ανάλογους εκπροσώπους της πνευματικής αυτής διαστροφής, να μοιάζουν τελικά σαν έξυπνους και ετοιμοπόλεμους τονίζοντας από την άλλη τα μειονεκτήματα του να είσαι ειλικρινής και αγαθός άνθρωπος, πράγμα το οποίο πιθανά θα σε καταστήσει κοινωνικό απόκλήρο.

Αυτά τα όλιγα πρόχειρα συμπεράσματα περί δολοπλοκίας η οποία κατά τη γνώμη μου μπορεί να μπει στην κορυφή των ανθρώπινων διαστροφών και μάλιστα διεκδικώντας τις υψηλότερες βαθμολογίες.