ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ...

Αντί για ένα ευχαριστώ στον καλό σου λόγο νεαρέ φίλε, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σου μερικές σκέψεις..

Πάντα αναρωτιόμουν κι εγώ όταν ένας αξιοσέβαστος μεγαλύτερος κούναγε συγκαταβατικά το κεφάλι του λέγοντας "εμείς στην εποχή μου...." τι ακριβώς εννούσε. Προσπαθούσα να καταλάβω πως άραγε είχε αντιληφθεί το πέρασμα από τη μία γενιά στην άλλη.

Δηλαδή έδειχνε μια βεβαιότητα ότι στην εποχή του όλα γινόντουσαν "αξιοπρεπέστερα" και ξαφνικά ο χρόνος σταμάτησε, φύτρωσε μια γενιά από "αγνώστους γονείς" η οποία γεννήθηκε με το βίτσιο να μην είναι τόσο καλή όσο η προηγούμενη?

Προσπαθούσα να καταλάβω αν συνειδητοοιούσε έστω και αμυδρά τη γελοιότητα της σκέψης του. Ποιός ακριβώς νόμιζε ότι κληρονόμησε τον λιγώτερο αξιοπρεπέστατο κόσμο στα παιδιά του? Ο έξω από εδώ? Κάποιος γειτονικός λαός? Μια κάποια κυβέρνηση που ψήφισαν τα βρέφη? Κάποια τηλεόραση, τύπος, ραδιόφωνο, ενημέρωση, παιδεία, υγεία, εργασία, σεξουαλικές συνήθειες, ήθη, έθιμα, νοοτροπίες, θρησκείες, ιδεολογίες, που τα βρέφη εξακόντισαν κατά την έξοδο τους από τη μήτρα της μητέρας τους?

Εκείνος δηλαδή και όλη η γενιά του ήταν αμέτοχοι σαν να παρακολουθούσαν κάποιο θερινό κινηματογράφο μασουλώντας πασατέμπο και πίνοντας ένα φραπέ γλυκό με γάλα?

Τα νέα παιδιά δηλαδή ζουν σε ένα κόσμο αυτοδημιούργητο. Οτι κουβαλάει αυτός ο κόσμος έγινε στο κενό μεταξύ προηγούμενης και επόμενης γενεάς έτσι σαν από θαύμα και καμμία ευθύνη δεν φέρνει ο κουνόντας τη κεφαλή σοβαρός ενήλιξ.

Θαυμάσια. Αν είναι κάτι που θαυμάζω πάντα στο ανρθώπινο είδος, του οποίου φυσικά είμαι κι εγώ ένα μικρό δείγμα, είναι η εναπόθεση ευθυνών σε κάτι που βρίσκεται "πιο εκεί" Ο θεός μας φταίει, ο βούδας μας φταίει ή ο κούδας, ο πριν από εμάς ο αμέσως επόμενος ο παραδίπλα ο αποπάνω ο αποκάτω ΠΟΤΕ ΕΜΕΙΣ!!!

Εμείς είμαστε πιο εκεί και σχολιάζουμε τα πιο εδώ. Κοιτά πως κατάντησαν.

Ποιοί βρε ανεγκέφαλε κοιλαρά και εσύ φαρδυκώλα νυσταγμένη μπροστά στα πάνελ της τηλεόρασης?

Ποιοί κατάντησαν? Τα παιδιά σου? Αυτά που σου προέκυψαν μια νύχτα που σου σπασε το προφυλαχτικό ή που δε πρόλαβες να τραβηχτείς εγκαίρως κι από εκεί κι ύστερα αποφάσισες να βρεις ένα παιχνίδι να επιβεβαιώσεις τη συνέχιση σου πάνω στο πλανήτη και να το φορτώσεις με τα όνειρα που εσύ δεν πραγματοποίησες?

Εσύ γουρλωμάτη με το δάχτυλο το τεντωμένο μπροστά κάνεις κριτική και απαξιώνεις τις συνήθειες τη φαντασία την αγωνία τη χαρά και το πόνο μιας γενιάς που χαπακώνεται για ν'αντέξει τα σκατά που της πάσαρες?

Εσύ δεν είσαι αυτός που υποσχέθηκες και δεν τήρησες? Που φούσκωσες με ψέματα την ατμόσφαιρα και τώρα κάνεις πως δεν ξέρεις τίποτα για το έγκλημα? Εσύ δεν είσαι ο χρηματιστής, ο πολιτικός, ο ιδιοκτήτης των μπουρδέλων, ο λαλημένος θεοσεβούμενος, ο κερατάς μιας στερημένης συζύγου, ο κλιμακτηριακός με την αλλοδαπή στο μπαράκι?

Εσύ δεν είσαι αυτός που συνέχεια ζητάει ζητάει ζητάει και προσφέρει μόνο ευρώπουλα και κανα τάληρο για το φαστφουνταδικο το βράδυ για να δεις με ησυχία το ποδόσφαιρο?

Κούνα το κεφάλι σου καλά γιατί κούνα κούνα μπορεί να θυμηθείς χωμένος εκεί μέσα στην καθημερινή σου αποχαύνωση πως όταν ήσουν νέος και σου λέγανε "εμείς οι παλιοί" σου γύριζαν ανάποδα όπως γυρίζουν και σε τούτα τα παιδιά τώρα.

Να συνδέσεις το χρόνο το θεωρώ μάλλον απίθανο αλλά να το βουλώσεις και να αισθανθείς λιγάκι ντροπή κάποια στιγμή κάτι θαταν κι αυτό.

Σε επόμενη συνέχεια θα σου κάνω αναλυτικά το πορτραίτο μας γενιά μου να δεις τι καρικατούρες είμαστε... Για τα μπάζα σου λέω. Και ξέρεις κάτι ευτυχώς δεν το έχουν πάρει χαμπάρι εντελώς τα παιδιά νομίζουν ομορφότερα πράγματα για μας... γιατί αν το είχαν πάρει χαμπάρι το έργο όπως ακριβώς έχει παιχτεί τη βάψαμε!!!!