(Απόσπασμα από το βιβλίο των φανταστικών όντων του Μπόρχες)
"Λέγεται ότι η αρχή του μύθου ανάγεται στο δέκατο έβδομο αιώνα. Σύμφωνα με τις χαμένες καββαλιστικές συνταγές ένας ραβίνος (ο Ιούδας Λοεβ μπεν Μπεζαμπέλ)έφτιαξε ένα τεχνητό άνθρωπο - τον Γκόλεμ -για να χτυπά τις καμπάνες και να κάνει όλες τις χοντροδοουλειές της συναγωγής.
Δεν ήταν ακριβώς άνθρωπος, αλλά ένα υποτυπώδες μισο-συνειδητό φυτικό όν. Με τη δύναμη ενός μαγικού χαπιού, που βρισκόταν κάτω από τη γλώσσα του και τραβούσε την ελεύθερη αστρική ενέργεια του σύμπαντος, η ύπαρξη αυτή βαστιόταν στη ζωή της ώρες της ημερας.
Ο ραβίνος ξέχασε να βγάλει μια νύχτα, πριν απ'τη βραδινή προσευχή, το χάπι από το στόμα του Γκόλεμ και το πλάσμα το έπιασε αμόκ, έτρεχες στους σκοτεινούς δρόμους της συνοικίας και χτυπούσε όποιον έβρισκε μπροστά του, ώσπου το έπιασε ο ραβίνος και του έβγαλε το χάπι.
Το πλάσμα χωρίς ζωή σωριάστηκε στη στιγμή. Το μόνο που απέμεινε απ΄αυτό είναι η μικροσκοπική φιγούρα από πηλό που μπορεί να δει κανείς σήμερα στη νέα συναγωγή"
Σκέψεις πάνω σ'αυτή την ιστορία...
Πρόσεξε εσύ που γκόλεμ δημιουργείς με τη σκέψη σου και νομίζεις ότι μόνο τις χοντροδουλειές μπορούν να κάνουν. Οταν ξεχάσεις να βγάλεις το χάπι, γίνονται ανεξέλεγκτα και επικίνδυνα τα γκόλεμ της σκέψης σου. Γιατί και να προλάβεις να βρεις το χάπι και να το βγάλεις, θα μένει κάθε φορά μια μικροσκοπική φιγούρα από πηλό που θα κατοικεί το χώρο σου και ποιός σου λέει ότι κάποια νύχτα, αυτές οι φιγούρες, δεν θα ζωντανέψουν από κάποια άλλη μυστική συνταγή που αγνοείς και δεν πνίξουν εσένα τον ίδιο?
Πρόσεξε τα πλάσματα από πηλό. Μια φορά έγινε το πείραμα και κοίτα τι χάλι επικρατεί γύρω μας :)
Σάββατο 14 Απριλίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου