ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΛΕΜΕ ΝΑΙ?

Σ'εκείνους που συμφιλιώθηκαν με τη σκιά τους τα βράδυα
Σ'όσους χάραξαν τις σκέψεις τους στο παλιό παγκάκι
Σ'όσους ξέραν από πριν ποιά στιγμή θ'αγγίξουν τ'ονειρό τους
Εκείνους που ένωσαν τους ασύνδετους κρίκους
Εκείνους που ξεπέρασαν τις κρίσεις πανικού λύνοντας ένα σταυρόλεξο
Σ'αυτούς που φοβόντουσαν να πατήσουν τις γραμμές από τα πλακάκια στους δρόμους
Εκείνους που δεν ρώτησαν αλλά φτιάξαν δικές τους απαντήσεις
Αυτούς που αφήσαν στάχτες στα βήματά τους για να θυμούνται το δρόμο
Εκείνους που κατάλαβαν πόση αξία έχει ένα δευτερόλεπτο
Αυτούς που μια νύχτα είδαν το βιολετί το φως και γύρισαν πίσω
Εκείνους που δεν ντράπηκαν για την απέραντη ερημιά τους και την έδειξαν με το δάχτυλο
Αυτούς που κι οι θεοί υποκλίθηκαν στον μεθύσι τους
Εκείνους που ασπάστηκαν με σεβασμό τις λέξεις και τα νοήματα
Αυτούς που άνοιξαν τη σπηλιά με τη φωνή τους
Εκείνους που το μόνο άχρηστο που κρατήσαν στη ζωή τους είναι τα σκουπίδια που πετάνε το πρωί στη γωνιά
Αυτούς που πέρασαν τον κώνο ένα βράδυ και γύρισαν κι όμως ακόμα έχουν κουράγιο και χαμογελάνε

Εκείνους που σέρνουν το ταξίδι της ψυχής τους ανάμεσα σε ζωντανούς που τους προσπερνάν αδιάφορα και νεκρούς που τους έχουν από καιρό ξεχάσει....

Υπάρχουν κάτι άνθρωποι που μαζί τους ακόμα κι ο χρόνος γλεντάει...