Ο ΑΡΧΗΓΟΣ!

Σήμερα γένησε (επιτέλους) η γάτα μου. Τέσσερα γατάκια τα οποία είναι ακριβώς κλωνοποίησή της. Ολοιδια μεταξύ τους ολόιδια με τη μαμά τους!! Μόλις λίγων ωρών και νασου ο αρχηγός! Προσπαθούν όλα να φάνε και τα κουβαριάζει σε μια γωνιά και τρώει μόνο του. Κοιμούνται κουβαριασμένα κι αυτό κοιμάται επάνω τους! Γενικώς έχει ήδη πάρει την ηγεσία και το ότι είναι πιο μεγαλοσωμο από τα άλλα το βοηθάει ήδη να κάνει τα δικά του. Δεν ξέρω αν είναι αρσενικό ή θυληκό αλλά σίγουρα γεννήθηκε με την αυτοπεποίθηση ζωγραφισμένη στο κούτελο.

Αντίθετα ένα άλλο είναι το μαύρο πρόβατο στο μαντρί. Κάθε λεπτό πρέπει να το ξαναβάζουμε κοντά στη μάνα του γιατί μονίμως προσπαθεί να φύγει μακριά από την οικογένεια. Σέρνεται και φεύγει!! Ούτε φαι το νοιάζει ούτε ύπνος απλά προσπαθεί να φύγει! Τα άλλα δύο είναι η ισορροπία στην οικογένεια. Τρώνε λίγο, κοιμούνται ήσυχα και δεν ενοχλούν κανέναν!

Είναι πάντως πανέμορφα και η γάτα μου (πρώτη φορά γεννάει) έχει μετατραπεί αμέσως σε μια μάνα που δεν αφήνει κανέναν ούτε να τα πλησιάσει ούτε αστεία τίποτα. Κέρβερος!
Η φύση. Χωρίς πολυλογίες και υστερικές απορίες, χωρίς πολύπλοκες αναρωτήσεις κάνει πάντα το καθήκον της και γνωρίζει (πιθανά με το παλιό καλό τρόπο όλα αυτά που εμείς έχουμε ανάγει σε ψύχωση!).

Δεν είναι τυχαίο που όταν θέλουμε να περιγράψουμε ότι κάποιος κάνει κάτι αυθόρμητα, ακολουθώντας την επιθυμία του και το ένστικτό του λέμε, φέρεται σαν ζώο. Αντίθετα όταν το πιο απλό πράγμα καταφέρνει να το κάνει δύσκολο, πολύπλοκο, βασανιστικό είμαστε περήφανοι γιατί το κάνει σαν άνθρωπος!

Δεν θέλω να υποβιβάσω "το μεγαλείο" της σκέψης μας αλλά βλέποντας τη γατούλα μου πόσο ήσυχα, όμορφα και απλά γέννησε μόνη , σκέφθηκα διάφορα...
Σκέφθηκα πόσο άδικο είναι όταν λέμε υποτιμητικά "σαν ζώο"...

Τι τα λεω όμως τώρα αυτά. Γραφικότητες και απλοικότητες είναι. Ετσι κι αλλοιώς τις αποφάσεις μας σαν άνθρωποι τις έχουμε πάρει προ πολλού για όλα!! Και είμαστε και περήφανοι και κυριάρχοι και σπουδαίοι. Η κορωνίδα της δημιουργίας! Η ο πάτος τ'ουρανού όπως έλεγε ο σοφός??