ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ..

Γιατί όσα παραμύθια γνωρίζω τελειώνουν με τη φράση
«Και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα?»

Τώρα βέβαια υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να μην έχω
αντιληφθεί , ακόμα, τι ακριβώς είναι το καλά
ή να μου έχουν δώσει εσφαλμένες πληροφορίες σχετικά
με το πως ζήσαν αυτοί...

Πάντως η ιστορία είναι πληκτικά επαναλαμβανόμενη
Οσό πιο δυνατά και θαρραλέα παλαίψεις με τους δράκους
στο τέλος αντικρύζεις την ίδια σκηνή.
Οι τεμπέληδες που παίζαν πρέφα στα μετώπισθεν
πιάνουν πρώτη θέση στο κάστρο, ασε που καμμιά φορά,
πριν τη τελική μάχη καταφέρνουν και καμμιά συμφωνία της τελευταίας
στιγμής με το δράκο ερήμην σου πάντα...

Οπότε εκεί γίνεται το θεικό να γυρίσουν να σου πουν
«χαλάρωσε λίγο.. πολύ βαρειά το πήρες το καθήκον σου..άραξε»
Θα μου πειτε τώρα τι σ’επιασε και μιλάς για παραμύθια, δράκους ,κάστρα και τεμπέληδες?

Απλά σκέφτομαι, όπως έχει πει κι ο καλλιτέχνης....,καταλαβαίνεις ότι μεγαλώσες
όταν όλα όσα βλέπεις γύρω (συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής κατάληξης) σου φαίνονται γνωστά.