Πέμπτη 10 Μαΐου 2007

Η ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣ!

Προσπάθησα να σκεφτώ τι όμορφο θέμα να έγραφα σήμερα στους ανένταχτους..
ΚΕΝΟ... Προσπάθησα να δημιουργήσω κάποια συναισθήματα-ερεθίσματα για να ξεκινήσω τη πολυλογία μου. ΚΕΝΟ... Η αιτία?

Οπως κάθε οικογένεια που έχει κάποιο παιδί μεταξύ 17-18 βρίσκομαι στο στόμα του μυθολογικού τέρατος που ονομάζεται ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ.

Προσπαθώ να βρω το ανάλογό του στην μυθολογία μας να του δώσω ένα ονοματάκι έτσι για να μπορώ να έχω ένα διάλογο μαζί του!!
Να το ονομάσω Χείμαιρα ας πούμε?

Μια φΟρά κι ένα καιρό ο φοβερός και τρομερός ΝΕΟΕΛΛΗΝΟΑΝΕΓΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ ενώθηκε με την τρομερή επίσης αλλοπρόσαλλη μορφή που φέρει το ονομα ΝΕΟΠΡΟΧΕΙΡΟΠΑΙΔΕΙΑ και γέννησαν τα τρία φοβερότερα ανοσιουργήματα που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος.

ΤΗΝ ΠΡΟΧΕΙΡΟΜΑΘΗΣΗ η οποία άπλωσε τα γλοιώδη πλοκάμια της σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής κοινωνίας,
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ το οποίο έγινε ο φύλακας με τα τρία κεφάλια του τόπου των νεονεκρών ελλήνων μην τυχόν και το σκάσει κανένας από την αιώνια καταδίκη του

ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΙΜΑΙΡΑ ή αλλοιώς ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

Η Χίμαιρα λοιπόν των Πανελληνίων είναι ένας εκπληκτικός συνδυασμός τέρατος με κεφάλι αγελάδας αποχαυνωμένης στη λιακάδα, και ένα κεφάλι κουνιστού παγωνιού που κοιτάζεται κάθε μέρα να δει πόσο πανέμορφο είναι. Διαθέτει δε και ένα τρίτο κεφάλι που όμως αγνοούμε την ύπαρξή του ακόμα και ονομάζεται ΣΩΣΤΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ.

Το σώμα του τέρατος φοράει φουστανάκι πλουμιστό με μεγάλα λουλουδάκια και κρατάει τσαντάκι λουιβιτον.

Εμείς βέβαια έκθαμβοι μπροστά στην ομορφιά και τη χάρη της έχουμε μείνει ακίνητοι να θαυμάζουμε αυτό το ανοσιούργημα. Η μόνη συμμετοχή μας πλέον σαν γονείς είναι να πληρώνουμε κάθε μήνα τα φροντηστήρια για να το θρέψουμε γιατί θέλει πολλά πολλά ευρώ για να χορτάσει το φαγανιάρικο!!!!!

Και μετά κάθε Μαη (μέρα Μαγιού μου μίσεψες που λέει και το τραγούδι) ντύνουμε τους γυιούς και τις κόρες στα κατάλευκα τα χτενίζουμε και τα στέλνουμε να συναντήσουν τη μοίρα τους .... συγνώμη το τέρας τους ήθελα να πω.

Σ’αυτή τη συνάντηση θα κριθεί αν στο μέλλον σ’αυτή την ονειρεμένη κοινωνία θα ονομαστείς επιφανής πολίτης ή ρεμπεσκές!!!

Κι όσοι από σας έχουν φιλοδοξίες ότι το τέρας το έχουν καθυποτάξει μέσα στο σπίτι στη τελική να κι αν θα περάσει να κι αν δεν περάσει το παιδί , δεν μας νοιάζει, θα ζήσει... λάθος πρέπει να εξηγήσετε στο ίδιο το παιδί τότε γιατί έκανε φροντιστήριο τα τελευταία 6 χρόνια με ιδιαίτερη έμφαση στα μαθηματικά όταν γνωρίζατε ότι το ανώτερο που μπορεί να φθάσει στα μαθηματικά είνα 6? 8? Άντε 10?

Το τέρας αυτό δεν είναι έτσι τυχαίο. Εισχωρεί μέσα σου. Ανασαίνει από τον αέρα σου. Ρουφάει την ουσία σου και την φτύνει στη κατεύθυνση που εκείνο έχει ορίσει.

Κι εγώ λοιπόν κάθομαι και σκέφτομαι μετά από 17 χρόνια όπου έχω συζητήσει με το παιδί μου από το πρώτο παραμυθάκι μέχρι το που έγινε η τελευταία θέαση από εξωγήινους (να χαριτολογήσουμε κιόλας...) αναρωτιέμαι γιατί αυτό το φοβερό παιδί γεμάτο χιούμορ, σάτιρα, έμπνευση, φαντασία χθες το βράδυ μου είπε με ένα βλέμμα
Που με πάγωσε.... «Αν δεν περάσω.... τι θ’απογίνω?»......

Μήπως θα έπρεπε να του εξηγήσω να μην ανησυχεί γιατί έτσι κι αλλοιώς και να μπει στο τέρας, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αυτά που θα ονειρευτεί να κάνει με ένα ενδεχόμενο πτυχίο , χίμαιρες θαναι???

Δεν υπάρχουν σχόλια: