ΜΙΑ ΑΛΛΟΙΩΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ...

Στη σημερινή απεργία δυό πράγματα ήταν δύσκολο να κάνω. Να βρω τα χρήματα και να τα επιστρέψω στα ταμεία και να μην πάω στη δουλειά μου. Το πρώτο είναι κατανοητό νομίζω. Το δεύτερο επίσης κατανοητό μια και δεν είμαι στο δημόσιο.

Οι απεργίες πλέον είναι κάτι σαν σκασιαρχείο των δημοσίων υπηρεσιών, των μέσων μεταφοράς και των ίδιων των συνδικαλιστών. Φυσικά πάντα υπάρχει η ανακοίνωση μετά οτι η απεργία είχε μεγάλη επιτυχία...(?) Θα πει βέβαια ο ξαναμένος ενθουσιώδης ιδεολόγος, "να κάτι σαν και σένα θα μείνουν αιώνιοι σκλάβοι" γιατί ο συγκεκριμένος ενθουσιώδης διδάσκει πάντα πως να κάνουν θυσίες... "οι άλλοι"!!!

Καθότι η οποιαδήποτε θυσία είναι ευκολότερο να υποδεικνύεται παρά να εφαρμόζεται. Κι επειδή στην εποχή μας δεν βλέπω και πολλούς οι οποίοι ¨"θυσιάζονται" για το κοινό καλό, (εκτός κι αν θεωρούμε αγώνα το να κάθεσαι σ'ενα γραφείο με φραπέδες και ψιλοκουβέντα και αναλύεις το πως ο κόσμος θα ήταν καλύτερος), εγώ βρήκα ευκαιρία να κάνω το μικρό μου σκασιαρχείο από την καθημερινή σκλαβιά.

Ενημέρωσα ότι λόγω απεργίας θα αργούσα να πάω και άργησα λίγο παραπάνω. Πήρα ένα καφέ στο χέρι κάθησα σ'ενα παγκάκι στο κέντρο της Αθήνας κι ένα κλασσικό κουλούρι, και αποφάσισα να δω το κόσμο για λίγο 9-10 το πρωί..

Λίγο νομίζετε ότι είναι? Η ζωή ενός καθημερινού απλού ανθρώπου μοιάζει με επανάσταση αν βρει καιρό καθημερινή 9-10 να είναι κάπου έξω οπουδήποτε εκτός από τους τοίχους του αγαπημένου του γραφείου!

Αλήθεια τι είναι επαναστατικό σήμερα?
Μια σειρά από απίστευτα κατορθώματα.
Επανάσταση είναι να κλείσεις τη τηλεόραση.
Να μην έχεις πιστωτική
Να μην ψωνίσεις μια και τα περυσινά ρούχα μια χαρά σου κάνουν
Να πιάσεις μια ωραία κουβέντα με τους δικούς σου στο σπίτι
Να την αράξεις σ'ενα παγκάκι
Ν'αφήσεις το αυτοκίνητο και να κυκλοφορείς με τα πόδια ή με το λεωφορείο
Να μη βάψεις τα μαλλιά μόλις βγουν οι πρώτες άσπρες τρίχες

Και ακόμα βαρύτερα παραπτώματα
Να φας επειδή πεινάς πριν τις 12 στην ανάσταση ας πούμε ή να μην σου κάνει εντύπωση αν άλλαξε ο χρόνος γιατί εσένα δεν σου αρέσει η 1η γενάρη αλλά προτιμάς τη 1η του Απρίλη και τη γιορτάζεις έτσι επειδή σου αρέσει.

Επανάσταση σήμερα δεν είναι οι εικόνες από μπαρουτοκαπνισμένους εργάτες και αιματοβαμμένα πεζοδρόμια. Είναι η ελάχιστη ανάσα έξω από τα κάγκελα που τολμά να πάρει ένας συνιθισμένος απλοικός ανθρωπάκος.

Είναι οτιδήποτε μπορείς να κάνεις έξω από αυτά που κάνουμε όλοι.. γιατί στη μορφή που έχει πάρει πια η ζωή μας είναι κατόρθωμα ακόμα και να δεις τον ήλιο σε μια πλατεία 9-10 μια καθημερινή μέρα...

Απλοικό ε? Μη φοβάστε υπάρχουν και χειρότερα.. Οι υπόλοιποι στο γραφείο είχαν ξεκινήσει 2 ώρες νωρίτερα σήμερα (κατά τις 6.00) για να είναι σίγουροι ότι πάση θυσία θα φθάσουν στην ώρα τους. Μόνο εγώ άργησα τελικά...

Επανάσταση είναι ακόμα κι αυτός ο χώρος που λέμε τα αστεία μας και τα σοβαρά μας γράφοντας πάνω σ'ενα πληκτρολόγιο κι ελπίζω να μη βρουμε καμμιά μέρα ξαφνικά κι απότομα τους υπολογιστές κλειδωμένους και τα πληκτολόγια χαλασμένα :)