Κάποτε ένας άνθρωπος είχε αποκτήσει τα πάντα. Ομως του έλειπε αυτό που θεωρούσε το σπουδαιότερο. Ηθελε να μάθει ποιό είναι το νόημα της ζωής.
Ταξίδεψε σ’ολο το κόσμο, ρώτησε τους σοφούς, τίποτα δεν τον ικανοποιούσε.
Εψαξε τα πιο παλιά βιβλία, ξοδεψε ατέλειωτα χρήματα... τίποτα.
Κάποια στιγμή ένας γεράκος σε μια ταβένα τον πλησιάζει και του λέει,
-Θέλεις να μάθεις το νόημα της ζωής? Θα πας στην άλλη άκρη του κόσμου σ’ενα μικρό χωριό και θα προσπαθήσεις να πλησιάσεις ένα καλόγερο που δεν μιλάει ποτέ, και θα τον ρωτήσεις είναι ο μόνος σ’ολο το κόσμο που ξέρει το νόημα της ζωής. Εκατό χρόνια ζωής έχει κι μελετάει αυτό ακριβώς.
Πράγματι λοιπόν ξεκινάει, φτάνει στην άλλη άκρη του κόσμου φτάνει στο χωριό ρωτάει και του λένε ο καλόγερος που ψάχνεις είναι εκεί ψηλά στο βουνό κάθεται κάτω από ένα δέντρο αλλά δεν έχει μιλήσει ποτέ.
Πάει ο φίλος μας, φτάνει τον βλέπει, και με όση ευγένεια διέθετε τον ρωτάει σιγανά.
-Πες μου σε παρακαλώ, μίλησε μια φορά στη ζωή σου και πες μου , ποιό είναι το νόημα της ζωής? Θα με σώσεις από το μαρτύριο.
Ο καλόγερος τον κοιτάζει με βαθυστόχαστο ύφος γυρίζει το χέρι του και του δείχνει ένα ποτάμι. Να του λέει, αυτό είναι το νόημα της ζωής.
Ο φίλος μας κοιτάει παίρνει ένα απορημένο ύφος και του λέει
-Αυτό εδώ το ποτάμι είναι το νόημα της ζωής???
Ο καλόγερος γυρίζει κοιτάζει κι αυτός, παίρνει επίσης ένα απορημένο ύφος σαν να ξύπνησε ξαφνικά και του λέει ξύνοντας το γένι του.....
-Τι... δεν είναι?
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
μα τι μαλακες.
το νοημα της ζωης ειναι το διπλανο ποταμι.
χοχοχο!
Δημοσίευση σχολίου