Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

ΧΙΛΙΟΧΡΟΝΟΣ "ΤΙ Θ'ΑΠΟΓΙΝΩ"!!

Αυτό το κειμενάκι σήμερα θα έχει ένα διαφορετικό χρώμα. Η αφορμή του? Τα γενέθλια του γιού μου που σήμερα ενηλικιώνεται. Το "τι θ'απογίνω" είναι το ψευδώνυμό του μέσα στην οικογένεια. Οταν θέλει να με νευριάσει έχει διαλέξει να παίρνει ένα ύφος αρχαίας τραγωδίας και να μου λέει "μάνα τι θ'απογίνω σ'αυτή τη ζωή?" Συνήθως αυτό συνέβαινε όταν βαριόταν εντελώς να διαβάσει, όταν έπρεπε να κάνει κάτι που σιχαινόταν κλπ κλπ. Ετσι έμεινε πλέον σαν ανέκδοτο ο κύριος τι θ'απογίνω.

Σήμερα λοιπόν περνάω σε μια άλλη σφαίρα. Η κόρη ενηλικιώθηκε πριν 2 χρόνια ο γιός σήμερα κι εγώ είμαι πια μάνα δυό ενηλίκων. Πίνω το καφέ μου και περνάνε σαν σφαίρα στο μυαλό μου....20 χρόνια...

Τι έγινε ρε παιδιά? Πέρασαν 20 χρόνια? Κι αυτοί οι δυό διάβολοι τι μορφή έχουν πάρει σήμερα?
Τη μορφή μιας απίστευτης αντίθεσης και μιας απίστευτης ομοιότητας.

Βάζελος ο ένας γαύρος ο άλλος(!!!)
Σκληροπυρηνικός ο ένας κουλτουριάρα η άλλη.
Κολλημένος μέσα στον υπολογιστή ο ένας κολλημένη στις κινηματογραφικές αίθουσες η άλλη.
Δεν αντέχω να διαβάζω έλεος ο ένας, γουστάρω το διάβασμα η άλλη.
(Ποιός απο τους δύο είναι μπλόγκερ δεν μπορώ να αποκαλύψω είναι επτασφράγιστο μυστικό!)

Κοινά χαρακτηριστικά ένα και αιώνιο!
Θα τσακωνόμαστε μέχρι τελική πτώσης μεταξύ μας ανταλάσσοντας ότι κοσμητικο επίθετο κυκλοφορεί αλλά ουαι κι αλίμονο αν κάποιος από τους απέξω πει κιχ για τον έναν απ΄τους δυό . Τον φάγανε λάχανο!

Το δικό μου ατού απέναντί τους? Οτι βρίσκω απίθανο πόσα νέα πράγματα μπορώ να μάθω από εκείνους.
Το μειονέκτημα? Αυτό που πάντα έλεγε η κόρη μου. " Είναι τόσο δύσκολο να μεγαλώνεις μητέρες"!!

Επί πλέον με άντεξαν και με αντέχουν. Τότε σκέφτομαι μπορούν ν'αντέξουν τα πάντα.

Αντεξαν ακόμα και το γεγονός ότι μπλογκάρω :)
Αντεξαν τα περίεργα βιβλία που γεμίζουν τη βιβλιοθήκη μου, τις κουραστικές μου ατελείωτες συζητήσεις για πράγματα που δεν συζήταγαν οι νορμάλ μαμαδες, άντεξαν το υπερβολικό των συνειρμών μου και των ανησυχιών μου και έμαθαν να με κράζουν μ'ενα εντελώς γοητευτικό τρόπο όταν πάω να ξεφύγω πολύ!

Φυσικά τα bad boys θα συνεχίσουμε να τα βλέπουμε μαζί μασουλώντας πίτσα , κάθε νέο βιβλίο του αρκά το αναλύουμε εκτενώς, και έχουμε βρει κοινό τόπο συνάντησης όταν κάνουμε ανταγωνισμό στα mp3 μας που είναι γεμάτα με βαριά ασήκωτη ΡΟΚ!
Τελικά δεν γινόταν να διαφέρουμε τόσο αφού και ο τρεις ροκάρουμε!

Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα ναι... εδώ δεν είναι ακριβώς σπιτι.. Είναι κάτι μεταξύ παλαβού φόρουμ και ενός σχολείου πολύ ροκ.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ λοιπόν και προχωράμε, όσο πάει.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ - Ρε μικρή αφού ο μικρός θα πάει έξω σήμερα το βράδυ με τη τσακαλοπαρέα και θα μας φτύσει δε παρατάς εκείνο το έρημο το διάβασμα να πάμε νύχτες πρεμιέρας τι λές?

11 σχόλια:

Stratos είπε...

Να τα εκατοστίσει ο κανακάρης σου ! :D

Εύχομαι να είσαι καλά να τον χαίρεσαι και να τον δεις όπως επιθυμεί.

johnniebegood είπε...

νασαι καλα να τα χαιρεσαι γλυκεια μου!

και πες τους οτι ειναι αξιεπαινα που μεγαλωσανε τετοια δυσκολη μαμα.
χαχαχα!

φιλια στον συντροφο μπλογκερ!

vasiliskos είπε...

Φίλοι μου ευχαριστώ για τις ευχές σας! Προσπαθώ να θυμηθώ τι έκανα εγώ στα 18 αλλά αυτό το έρημο το αιζενχάουερ :)

Stratos είπε...

Που να θυμηθείς...

Πάνε δε πάνε 100 χρόνια.

Stratos είπε...

Κυρ Johnnie χαιρετίσματα...

johnniebegood είπε...

χαιρε φιλε Στρατο!

εγω παρολλο το αϊζενχαουερ, θυμαμαι!
αμε!

εσενα πχ σε γνωρισα οταν μπαρκαρα με το Τζελλα Δελτα (που βουλιαξε επειδη δεν ειχε φουγαρα) που ησουν μαρκονης!

την Βασιλικη την θυμαμαι που μεναμε στην ιδια γειτονια στην ερημο του τακλαμακαν (πισω απο την λευκη πυραμιδα).

ναστε καλα!
Τακης

Stratos είπε...

Αϊζενχαουερ το λένε ή Μπεκενμπάουερ ;

Τελειώνουν και τα δύο σε "ρου" και μπερδεύομαι.

Και δε μου λες…
Εννοείς τη γειτονιά με τα αυθαίρετα στην έρημο, έτσι δεν είναι ;
Εσείς δεν ήσασταν που χτίσατε κάτω από το φοίνικα ;
Ε ;
Άντε μην ανοίξω το στόμα μου τώρα χρονιάρα μέρα…

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά.
Να είστε όλοι ευτυχισμένοι.
[Εσύ πότε ενηλικιώνεσαι είπαμε;]

vasiliskos είπε...

aerosol ευχαριστώ για τις ευχές! Τι πότε ενηλικιώνομαι? Δε διαβάζεις? Ο Στράτος μίλησε για τα τελευταία μου 100 χρόνια, ο Τζόνυ για τη λευκή πυραμίδα σιγά σιγά θα αποκαλυφθούν οι πραγματικές μας ταυτότητες και τότε θα γίνει χαμός! :)

johnniebegood είπε...

ολα ξεκινησαν ενα ωραιο πρωι στην αρχη της Περμιου περιοδου.
σαν χτες το θυμαμαι!

ΥΓ. Στρατο δεν τον καψαμε τον φοινικα.
απλα χτισαμε απο κατω προσωρινα.
για 50-60 χρονια.

μπεκενμπαουερ βαζω στο ζυμαρι του κεϊκ για να φουσκωνει.
μαλλον δεν θυμασαι καλα.
να το ψαξεις αυτο με την μνημη σου!!!

Ανώνυμος είπε...

Δεν μίλησα για ηλικία vas!
Για "ενηλικίωση" μίλησα!
[Μακριά από μας!]