ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΛΟΓΟΣΚΕΨΕΙΣ

Το κακό σ'αυτή τη χώρα είναι ότι έχουμε δυό παραμέτρους στα "υποκοριστικά" πράγμα που δημιουργει συνειρμούς στο μυαλό τον ανθρώπων.
Αλλο πράγμα Κωστάκης, άλλο πράγμα Γιωργάκης. Ο Γιωργάκης νόμιζε ότι ήταν το ίδιο. Φιλική προσφωνηση που αποδείκνυει την "οικειότητα"

Το υποκοριστικό μπορεί να παίξει έτσι, αλλά μπορεί να παίξει και με την ένοια "ο Γιωργάκης ρε?" Μπορεί δηλαδή να σημαίνει "το φιλαράκι" μπορεί να σημαίνει όμως και το "αμυαλουδάκι".

Τώρα θα μου πείτε ο λαός είδε το Κωστάκη "φιλαράκι"? Αλλη ιστορία. Εκεί παίζει το ίδιο που συμβαίνει και στη δουλειά μου. Το μεγάλο αφεντικό μας έχει δώσει την άδεια σε όλους να τον φωνάζουμε με το μικρό του όνομα, γιατί όταν ζητάς αύξηση και λες "έλα ρε Κωστάκη δε τη βγάζω" απαντάει κι αυτός " έλα ρε Μαράκι δε γίνεται τώρα τραβαω ζόρι"

Το συμπέρασμα είναι ότι μ'αυτά και μ'αυτά έχουμε πάθει ένα κόλλημα με την οικογένεια και την οικειότητα στην Ελλαδίτσα μας. 80% του λαού ψηφίζει τα ξαδελφάκια! Μικρή χώρα είμαστε μη μας κάνει εντύπωση. Ο καθένας έχει κι ένα μπάρμπα στη Κορώνη. Ε, στις εκλογές πάμε γι'αυτό το μπάρμπα.

Στην Αττική βέβαια απ'οτι είδα με χαρά όλο και κάποιο κουτσούβελο από την οικογένεια αποστάτησε. Αρκετά προβατάκια βγήκαν από το μαντρί ε? Και έπεται και συνέχεια... Γιατί η Αττική πιάνει όντως πάτο και είμαστε και τόσοι πολλοί που κομμάτι δύσκολο να μας τακτοποιήσει όλους ο μπάρμπας. Κομμάτι δύσκολο να μη βλέπουμε πια που ζούμε και σε ποιά σκατά έχουμε πέσει. Ενώ στην επαρχία έχει ακόμα κανα δεντράκι (ένα εδώ ένα εκεί) είναι κι ο κουμπάρος, είναι διάφορα "οικογενειακά" που κρατάνε.

Και μη γινόμαστε απαισιόδοξοι σε όλα. Το ότι ο δικοματισμός κρατάει γερά δεν είναι νέο ήταν η σιγουριά που υπήρχε και γι'αυτές τις εκλογές. Εγώ προσωπικά δεν περίμενα καν αυτή τη κάμψη. Ομως υπάρχουν κάποια πράγματα που αρχίζουν αμυδρά και φαίνονται στον ορίζοντα. Φαίνονται λίγα αλλά για σκεφθείτε λιγάκι. Είναι κόσμος πολύς. Και είναι νέοι πολλοί. Κι επειδή τους λαγούς που τάξανε δεν θα τους δώσουν θαχει και συνέχεια το θέμα.

Πιστεύω ότι από μια κωματώδη κατάσταση δεν βγαίνεις μονομιάς. Αντε σηκώθηκα και κάνω και ποδήλατο. Θέλει λίγο χρόνο. Θέλει κι άλλο ζόρι. Κι άλλο σφίξιμο στο ζωνάρι. Κι άλλη μιζέρια. Κι αυτή η μιζέρια είναι προ των πυλών. Και γι'αυτούς που τα ψιλοβγάζουν πέρα τελειώνει ο χρόνος.

Τώρα επόμενη παρατήρηση , θ'ακούσουμε εκείνο το περίφημο αρχίζει το ματς στο ΠΑΣΟΚ και θα εμφανιστεί φάντης μπαστούνι η "νέα πνοή" Ε λέμε και κανα αστείο πρωινιάτικα να σπάσει ο πάγος....