ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ..

Για να καταλάβουμε καλά μέσα μας τι ακριβώς απορρίπτουμε ή τι αποδεχόμαστε πρέπει να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα.


Η αδιαφορία στον ανθρώπινο πόνο, η ανεκτικότητα στην αδικία, η υποστήριξη έστω και σιωπηλή των μηχανισμών που δρουν ενάντια στον άνθρωπο, με γνώμονα την απληστία, το συμφέρον, τον ωχαδερφισμό, την εκμετάλλευση, δεν είναι ένας κάποιος τρόπος σκέψης, μια αποστασιωποιημένη απλά αντίληψη ζωής, είναι συνενοχή σε έγκλημα.

Γιατί ότι πληγώνει θανάσιμα τη ζωή και τη φύση που την περικλείει είναι ΕΓΚΛΗΜΑ. Συνειδητό προμελετημένο.

Κάθε φορά λοιπόν που σωπαίνουμε, που προσπερνάμε γρήγορα, μια εικόνα φρίκης είναι σαν να κοιτάζουμε ένα εγκληματία να ενεργεί ανεξέλεγκτος με τη δική μας ανοχή.
Σιωπηλοί μάρτυρες.

Οσα κατήγγειλε η Αμαλία στο μπλογκ της
Οσα βιντεάκια απάνθρωπα βλέπουμε να κυκλοφορουν
Τα δάση που γίναν στάχτη
Τα γερόντια που τριγυρνάνε μες τη ζέστη με τη ψιχουλοσύνταξη
Οι φοιτητές που τσαλαπατήθηκαν
Οι ουρές στα ταμεία ανεργίας
Οι μισθωτοί που στενάζουν με τους μισθούς πείνας
Τα ασφαλιστικά ταμεία τα κατακλεμένα
Τα νιάτα που πέφτουν σαν τα κοτόπουλα στις σκοτεινές γωνιές της πρέζας
Τα ψυχιατρεία με τους ανθρώπους να ζουν μέσα στα σκατά τους και τα ποντίκια
Τα κοριτσάκια που σέρνονται στα κολόμπαρα να διασκεδάζουν το κάθε ανώμαλο
Οι παιδεραστές που μαλακίζονται βλέποντας βιασμούς από βρέφη
Το κάθε εξαφανισμένο παιδάκι που γίνεται αφίσα στους σταθμούς του μετρο
Τα όργανα που πουλιουνται σαν το γουρουνόπουλα στη λαδόκολα
Λαοί που αφανίζονται, εκατομύρια κόσμος που πεθαίνει χωρίς ψωμί και νερό
Μια εξουσία αδίστακτη και πεινασμένη που πουλάει τα κόκκαλα της μάνας της για να φάει κι άλλο κι άλλο,
Και η μάνα γη καμένη, ξεκοιλιασμένη, ξεραμένη, δηλητηριασμένη που αγκομαχάει να ζήσει,
όλη αυτή η διαστροφή που μοιάζει περισσότερο με τα όνειρα ενός κατα συρροή δολοφόνου αλλά βαυκαλίζεται να ονομάζει τον εαυτό της πολιτσμό, ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ!!
Και αρχίζει ο καιρός της πληρωμής.

Φτάσαμε τόσο βαθειά στη βρώμα που συνιθίσαμε να ακούμε ψύχραιμα κάθε είδους φρίκη, ασυδοσία, ανωμαλία και απλά να σχολιάζουμε.

Ας κουνηθούμε λιγάκι στο βαθύ μας ύπνο.
Οσοι από εμάς δεν μπορούμε να ζήσουμε άλλο έτσι.
Ας μην είμαστε σιωπηλοί μάρτυρες...

Οι κινητοποιήσεις που τόσοι πολλοί σχολιάζουν "αφ'υψηλού" ή απαξιώνουν ακόμα και ν'ασχοληθουν με το θέμα δεν θα κάνουν κανένα αυτί υπευθύνων να ιδρώσει το γνωρίζουμε. Είναι απλά μια πράξη ελάχιστης αξιοπρέπειας μέσα στη γενική απραξία.

Και γι'αυτά τα απλά που γράφω όπως μου βγαίνουν όπως τα αισθάνομαι θα υπάρξουν αυτοί που θα πουν "ουφ τα ίδια και τα ίδια, λαικισμοί και προχειροκουβέντες που έχουμε βαρεθεί να ακουμε"

Φαντάσου που φτάσαμε. Ολοι οι φιλοσοφημένοι καρεκλάτοι όταν δεν φωνάζει ο απλός κοσμάκης τον λένε "ανθρωπάκι" όταν φωνάζει τον λένε "άξεστο, χωριάτη"
Μονά ζυγά και μονόζυγα δικά σας.

Το πιο επικίνδυνο είδος δεν είναι ο καρχαρίας που ανοίγει τις σαγονάρες και τρώει ότι βρει, το πιο επικίνδυνο είδος είναι ο πνευματικά "ανεβασμένος" κουλτουροτεμπέλης, που και χάφτει ότι βρει και το παίζει και απαξιωτικός προς όλες τις κατευθύνσεις.

Είναι αυτό το είδος ανθρώπου που θα προσπαθήσει να σε πείσει ότι είναι ανάξιο λόγου να πας στη βουλή τη κυριακή αλλά σε κανα δυο χρόνια θα ψήνει μπριζολάκια στο οικοπεδάκι που θα τσιμπήσει στη Πάρνηθα!

Εμεις στη Βουλή θα πάμε έτσι για τη τιμή των όπλων που λένε κι ας μας πουνε και μαλάκες.

Σε άλλους καιρούς θα γράψουμε τα δικά μας παραμύθια, θα χαράξουμε ρομαντικά τα ονόματά μας στην άμμο μουρμουρίζοντας ερωτικά τραγουδια, τώρα είναι δύσκολο γιατί μυρίζει στάχτη..