Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

Κοιτάχτε! Τελικά ο βασιλιάς είναι ντυμένος απλά με το απαλό πέπλο του ναρκισισμού του. Κοιτάζει τα άλλοτε απορημένα άλλωτε ειρωνικά βλέμματα των υπηκόων του και νομίζει ότι είναι κοιτάγματα θαυμασμού.

Νομίζει ότι στέκεται ψηλά πάνω από όλους και όλα. Η μικρή πατρίδα με τους ταπεινούς και φοβισμένους ανθρωπάκους σέρνεται στις φτέρνες των υπέροχων υποδημάτων του και δεν τολμά να σηκώσει το βλέμμα από τη σκόνη του δρόμου στη λάμψη του αυτοκράτορα.

Ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται καν τον καύσωνα ή τον πάγο που σπέρνει ο χρόνος γύρω του, γιατί έχει τόσο πολύ πεισθεί ότι φοράει κάτι το εξαιρετικά σπάνιο που τον κάνει ξεπερνάει πλέον και τους νόμους της φύσης! Περπατά με τη στρογγυλή πλαδαρή κοιλιά του και τα φουσκωμένα μάγουλα ανάμεσα στα πλήθη και σκορπάει χαιρετισμούς και χαμόγελα.

Η μικρή του πατρίδα μοιάζει πλέον με μια εγκαταλελειμένη παλιά αποθήκη κι εκείνος νομίζει ότι βαδίζει ανάμεσα σε αστραφτερές λεοφώρους της δόξας.

Και το χειρότερο απ’όλα για όλα αυτά που κάνει για όλα αυτά που είναι νομίζει ότι είναι γερά καλυμένος κάτω από τα ρούχα που οι απλοικοί αγράμματοι υπήκοοοι δεν έχουν την ικανότητα να δούν!

Κι ο ράφτης του εκεί κοντά μετρώντας τις λίρες στο δερμάτινο πουγκί τρίβοντας τα χέρια ευχαριστημένος τον κολακεύει συνέχεια, τον κρατά υπνωτισμένο πρωταγωνιστή της πιο μεγάλης φάρσας...

Μικρό κοριτσάκι φώναξέ το τώρα! Πες το! Κοιτάχτε όλοι! Ο βασιλιάς είναι γυμνός!