Κυριακή 8 Ιουλίου 2007

δεν υπαρχουν προβληματα, υπαρχουν θεματα

ξερω οτι βλεπεις την συγχρονικοτητα και ελπιζω να ανταποδιδω την τιμη που μου εκανες με το να το "δεις" και να το κλεψεις το μαργαριταρι.
ελπιζω επισης να σου φτιαξω το κεφι.

πριν απο μερικους μηνες δεν ειχε καθολου δουλεια το μαγαζι, ειχα τσακωθει με την γυναικα μου και την κορη μου την προηγουμενη, και επρεπε να παω μεσα στην βροχη με το τραινο και τα ποδια στο κεντρο για να αγορασω βερεσε μεσα στην αφραγκια μου ενα σληπινγκ μπανγκ.

εκεινο το πρωι σταματησα να με παρακολουθω και αφεθηκα στο νταουν.
μπαινω στο τραινο και απεναντι μου καθεται μια ηλικιωμενη κυρια, αλλά πολυ χαρωπα ντυμενη, περιποιημενη αλλά χωρις βαφες ή κοσμηματα.
ασπρο δερμα χωρις ρυτιδες, γαλαζια ματια, ασπρα μακρια μαλλια πλεγμενα σε μια κοτσιδα στο πλαϊ και πιασμενα με ενα μεγαλο λαστιχακι με γαλαζια λουλουδια, ασορτι με το φορεμα της που ηταν λευκο με γαλαζια λουλουδακια.
καθοταν ηρεμη και πολυ χαλαρα συγκεντρωμενη ετρωγε κατι απο μια χαρτοσακουλα.

μολις τελειωσε, μαζεψε προσεκτικα την σακουλα και εβγαλε ενα τσιγαρο το οποιο απλα κρατουσε.
εκεινη την στιγμη μπηκε ενας γερος στο τραινο και εκατσε διπλα μου και απεναντι της.
ειδε το τσιγαρο και αρχισε να της λεει το ποσο κακο κανει, το ποσο καπνιζε αυτος πριν τρια χρονια που τοκοψε, ποσο καλα νιωθει τωρα, κτλ.

η κυρια τον ακουγε υπομονετικα και καποια στιγμη του λεει "δεν καπνιζω πολλα".
τιποτα αυτος, συνεχισε να την πρηζει.
ημουν ετοιμος να τον ρωτησω τι εβρισκε στο καπνισμα μεχρι πριν τρια χρονια και χτυπαγε τρια πακετα την ημερα, οταν η κυρια του λεει: "2-3 την ημερα καπνιζω".

καπου κομπλαρε ο γερος, "ναι δεν ειναι πολλα" παραδεχτηκε, αλλά ξαναρχισε το κηρυγμα λεγοντας της "ναι, αλλά ξερεις στην ηλικια μας τα προβληματα συσσωρευονται και πρεπει να προσεχουμε".

και τοτε η κυρια ειπε το ανεπαναληπτο που με ξυπνησε αυτοματως:
"εγω αγαπητε μου δεν εχω προβληματα, εχω θεματα. προβλημα θεωρω μια ανιατη ασθενεια.
ολα τα άλλα, οπως και το να μην εχω χρηματα, ειναι θεματα".


εννοειται οτι το μηνυμα ηταν για μενα και μαλιστα η κυρια το γνωριζε.
μου χαρισε ενα γλυκυτατο χαμογελο την ωρα που σηκωθηκα για να κατεβω!
την ευχαριστω!

το Θειον εκδηλωνεται μεσα απο ολες τις εκφανσεις του.
αρκει να το αναγνωρισουμε.

1 σχόλιο:

Stratos είπε...

Μεγάλη κουβέντα σου είπε φίλε...