Κυριακή 15 Ιουλίου 2007

INTERNET ADDICTION TEST (IAT)

Ενας φίλος μου έστειλε αυτό. Πιθανά είναι κάτι γνωστό σε όσους είσαστε πιο ενημέροι από μένα, εγώ τώρα το είδα.

INTERNET ADDICITION TEST (IAT)
http://www.netaddiction.com/resources/internet_addiction_test.htm

Θα ήθελα να συμπληρώσω ακόμα ότι το γεγονός που με έκανε να γράψω το κειμενάκι περί εθισμου ήταν μια είδηση που άκουσα κάπου στη τηλεόραση ότι και στην χώρα μας αρχίζουν να είναι υπό παρακολούθηση αρκετά νέα παιδιά τα οποία έχουν περάσει σε ένα "προχωρημένο στάδιο" εθισμού στο ιντερνετ και κυρίως στα παιχνίδια on line.

Δεν είμαι ψυχιάτρος για ν¨αρχίσω να κάνω σπουδαίες αναλύσεις περί του φαινομένου. Το παρακολουθώ σαν κάτι που είναι έξω από τη δική μου λογική, που όμως είναι πάρα πολύ μέσα στη λογική των παιδιών που μεγαλώνουν σε αυτό ακριβώς που η δική μου και οι προηγούμενες γενιές τους προετοίμασαν.

Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από ένα άτομο 16-17 χρονών που έχει κλειστεί σε ένα δωμάτιο και στη κυριολεξία έχει χάσει τον έξω κόσμο? Το πιο απλό αρχικά είναι να σκεφτούμε ότι κρύβεται μια οικογένεια που ξέχασε, ή δεν είχε καιρό να δει που βρίσκεται το ψηφιακό της τέκνο. Ενα παιδί για να μείνει κλεισμένο σε ένα δωμάτιο μερικές μέρες να είναι τριγυρισμένο από αποφάγια, βρώμικα ρούχα, αποτσίγαρα, κουτάκια από αναψυκτικά και σακουλάκια από πατατάκια, σημαίνει ότι οι υπόλοιποι κάπου "έφυγαν" και οπς, ξέχασαν ότι υπήρχε και εκείνος. Πως λέμε έφυγα για διακοπές και ξέχασα το θερμοσίφωνο αναμένο αλλά που να γυρίσω πίσω....

Αντίθετα το εν λόγω παιδί, πιθανά κλείστηκε σ'εκείνο το έρημο το δωμάτιο ακριβώς γιατί δεν είχε καμμιά διάθεση πλέον να βλέπει τους "απέξω". Δεν λυπήθηκε γιατί το αγνοούν, το είδε σαν μια ευκαιρία μοναδική να συμπράξει μαζί τους στην αλληλοαγνόηση. Εκεί είναι ένας κόσμος που δεν με αφορά κι εγώ θα μπω σε ένα κόσμο που δεν αφορά εκείνους.

Οι δυο κόσμοι είναι ίδιοι. Η διαφορά είναι ότι στον ένα δεν δίνεις λογαριασμό σε κανένα και γίνεσαι ακριβώς αυτό που θέλεις. Αόρατος. Είσαι χοντρούλης, γεμάτος από εφηβικά σπυράκια, λίγο ντροπαλός, σκέφτεσαι συνεχώς τις χυλόπιτες που τρως, δεν είσαι και ο σουπερ της παρέας και δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις.
Και μπαίνεις εκεί. Με ένα εντυπωσιακό ψευδώνυμο που αντιπροσωπεύει όλα αυτά που θα ήθελες να ήσουν π.χ. "ο εξολοθρευτής" βάζεις και μια εικονίτσα μιας εωσφορικής εκδικητικής φιγούρας και νοιώθεις ότι από εκείνη τη στιγμή παίζεις το δικό σου παιχνίδι. Με τους δικούς σου κανόνες.

Ποια on line game έχουν τη μεγαλύτερη επιτυχία.
Ποιές είναι οι λέξεις με τη μεγαλύτερη αναζήτηση.
Ποια είναι τα site που τραβάνε τα περισσότερα νέα παιδιά
Τι εκφράζουν οι μικρότερες ηλικίες μέσα από φόρουμ και μπλογκ.

Θυμό, απαξίωση, απωθημένα, ανομολογητες επιθυμίες, αιματηρές σκέψεις.

Ο παλιός κινηματογραφικός σουπερ ήρωας ήταν μια φιγούρα που διαρκούσε δυο ώρες, σε μια σκοτεινή αίθουσα, και στη φαντασία στο δωμάτιο με τις μουσικές και τα κόμικ που ενοχλούσαν αφάνταστα τους μεγαλύτερους. Κάπου εκεί τελείωνε ο "εγκλεισμός".. Μετά έπρεπε να βγεις έξω στη καφετέρια, στη ντίσκο, στο ροκάδικο, στη πορεία, στη συναυλία και να δεις πρόσωπο με πρόσωπο τους άλλους έστω κι αν μέσω ενός μενταγιόν, δαχτυλιδιού, σκισμένου παντελονιού, ένα ιδιαίτερο άρωμα τους ενημέρωνες για το κόλλημα που είχες φάει... Μέχρι εκεί. Μετά μάθαινες να συνδυάζεις και τα δυό στον πραγματικό κόσμο.

Τώρα διοχετεύεται ύπουλα μια άλλη θεωρία. Εδώ και πολλά χρόνια. Δεν υπάρχει λόγος να μπεις σε όλο αυτό το κόπο. Παίρνεις ένα παιχνίδι γράφεσαι σε μια γαμάτη ομάδα που είνα όλοι έτοιμοι για τη τελική μάχη και βγάζεις, στη κυριολεξία, τα μάτια σου μέσα σε μια οθόνη.

Δεν ξέρω τι θα γίνει, ξέρω όμως ήδη παιδιά που έχασαν τις πανελλήνιες για αυτό το λόγο, που δεν έχουν βγει κανένα ραντεβουδάκι για αυτό επίσης το λόγο, που μετάλλαξαν το φαί τους σε σάντουιτς και τσιπς για να είναι εύκολο να τρώνε και να μην διακόπτουν, που το σεξ περιορίζεται στο να τη παίζουν κοιτάζοντας τα βιντεάκια από τα πορνοκανάλια, που είναι έτοιμα για ακόμα πιο διαστροφικές προτάσεις σε εκείνους τους δολοφόνους της παιδικής ψυχής που καραδοκούν, όχι σαν αθώα ανθρωπάκια αλλά εντελώς συνειδητά, να παρασύρουν στο δικό τους διαστροφικό κόσμο τα θυμωμενα αγόρια και κορίτσια. Γιατί φυσικά μέσα εδώ υπάρχουμε όλοι.

Και πίσω από την ανωνυμία κρύβονται τα παιδιά των ανθρώπων. Και τα παιδιά των ανθρώπων είχαν πάντα μια καταπληκτική ιδιότητα. Να μπορούν να διαστρέψουν, να καταστρέψουν, και να διαφθείρουν ότι κινείται και ότι δεν κινείται με ιώβιο υπομονή, μέχρι να το πετύχουν.

Θα συνεχίσω το θέμα. Μου έχει κάτσει πολύ άσχημα, από τη στιγμή που κι εγώ όπως όλοι μας έχουμε μπει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο εδώ..

Δεν υπάρχουν σχόλια: