ΑΝ ΜΟΝΟ....

Οι δυό ελάχιστες λέξεις της οδυνηρής ύπαρξής μας. Οι λέξεις που έρχονται, ύστερα. Τα νοήματα που αποκαλύπτονται όταν είναι μη αναστρέψιμα.

Αν μόνο δεν ήμουν πιωμένος εκείνο το βράδυ και είχα "κρατήσει" το αμάξι εκείνο το παιδί θα ζούσε.
Αν μόνο είχα προλάβει να της πω ένα συγνώμη, θα ήταν εδώ ακόμα μαζί μου.
Αν μόνο είχα αφήσει εκείνο το καταραμένο ραντεβού, θα προλάβαινα να δω το γέρο μου ζωντανό.
Αν μόνο είχα λίγη περισσότερη υπομονή, μπορεί να ήταν ακόμα μαζί όλη η οικογένεια.
Αν μόνο είχα ξεκινήσει πέντε λεπτά νωρίτερα, μπορεί να πρόφταινα το τρένο...

Σε ένα "αν μόνο " δεν υπάρχει άγνοια και τυχαιότητα. Υπάρχει η απόδειξη εκείνων που ήξερες πως μπορείς να αποφύγεις κι άφησες έτσι να γίνουν, ώστε να σκύβεις το κεφάλι μετανοιωμένος.
Στο αν μόνο κρύβεται η μαζοχιστική επιθυμία του ανθρώπου να κάνει λάθος και να πονέσει.
Κρύβονται οι αλήθειες που βλέπει, που τις πατάει εγωιστικά και περιμένει υπομονετικά να βιώσει τη τιμωρία του.

Είναι πιο οικείο, πιο εύκολο να ζητήσεις συγνώμη για αυτό που έπρεπε να κάνεις και δεν έκανες, παρά να κοπιάσεις για να κατακτήσεις αυτό που ήξερες πως έπρεπε να γίνει.
Ανάμεσα στο θολό βουητό της ύπαρξής μας θα μπορούσαμε ακόμα και να ζήσουμε αληθινά αν μόνο..

Το σαδιστικό πείσμα του να επιθυμείς το λάθος , το δικό σου, το λάθος των άλλων, το λάθος σε όλα, γνωρίζοντας ακριβώς ποιό είναι το σωστό, και μη μου πείτε ότι υπερβάλλω, η εποχή της αθωότητας της ανθρωπότητας , αν ποτέ υπήρξε, έχει περάσει προ πολλού, μας φέρνει σιγά σιγά στην εποχή του θανάτου "των ανθρώπων".

Κάποιος είπε, η φύση θα ζήσει με τη μία ή άλλη μορφή της, εμείς θα χαθούμε. Φυσικό είναι. Θα είναι η καλύτερη ευκαιρία στον τελευταίο άνθρωπο να ψυθιρίσει τις λέξεις άλλη μια φορά.

Ο κόσμος θα ήταν ομορφότερος, τα παιδιά θα είχαν μεγαλώσει καλύτερα, οι γέροι θα πέθαιναν με αξιοπρέπεια, οι θάλασσες θαταν ακόμα μια γιορτή από σμαραγδένιες λάμψεις, τα δέντρα θα στάζαν ακομα τη δροσιά τους, στον ουρανό θα βλέπαμε ακόμα σεντόνια από άστρα, ο αέρας θα μας άνοιγε τη μύτη από μοσχοβόλιες , τα φρούτα θα ήταν όλα ένα ξεχωριστό άρωμα, τα παιδιά θα κοιμόντουσαν ακόμα με παραμύθια, οι νέοι θα ξύπναγαν με ένα καινούργιο όνειρο κάθε μέρα, κι οι ερωτευμένοι θα μαγευόντουσαν ακόμα τις νύχτες κι όλα αυτά,
ΑΝ ΜΟΝΟ...