Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Η ΚΡΥΜΕΝΗ ΖΩΗ.


Σ’ένα κομοδίνο στο κάτω συρτάρι, μέσα σ’ενα παλιό χαρτόκουτο από παπούτσια, είναι φυλαγμένη προσεκτικά η ζωή των ανθρώπων.
Εκείνη η ανομολόγητη. Η ζωή που κρύβεται από τα βλέμματα του όχλου.
Ο ανικανοποίητος πρώτος πόθος
Η πρώτη απάτη
Η ηδονή στη πρώτη διεφθαρμένη σκέψη
Η πρώτη κλοπή
Το πρώτο ψέμμα...
Εκεί μέσα σ’εκείνο το κουτί βρίσκονται όλες οι εντολές παραβιασμένες.
Εκλεψες, βλαστήμησες, επιθύμησες τη γυναίκα του πλησίον σου, χρησιμοποίησες μάταια το όνομα του θεού σου, ατίμασες τους γονείς σου, φόνευσες....
Κι οι άνθρωποι που σκότωσες κι ανάστησες στο μεγάλο σου ταξίδι είναι όλοι εκεί μέσα, αποτυπωμένοι σε κιτρινισμένες φωτογραφίες.
Εκεί κι οι αμαρτίες των αγίων
Η μετάνοια των αμαρτωλών
Τα αργύρια της κάθε προδοσίας
Κι η τιμωρία για κάθε καλωσύνη...
Εκεί βρίσκεται ο λόγος που υπάρχεις και που μόνο εσύ ξέρεις.
Κάθε στιγμή που οι υπόλοιποι παίζουν κι αυτοί το παιχνίδι που κι εσύ παίζεις, και τ’ονομάζουν «κανονική ζωή» το κουτί γεμίζει συνέχεια, ασφυκτιά από το μπόλικο περιεχόμενο.
Μπες στα κλεφτά σε οποιοδήποτε τυχαίο κομοδίνο που θα βρεις μπροστά σου.
Ανοιξε το κουτί και θα δεις , εκεί συγκεντρωμένο ότι αρνήθηκες, έκρινες, απέφυγες, καταδίκασες, ονειρεύτηκες, ευχήθηκες.
Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους είναι κατά πόσο θέλησαν να εκθέσουν το κρυμμένο κουτί σε κοινή θέα ή όχι...
Δε βλέπω καμμιά άλλη διαφορά ορισμένη στους αιώνες που πέρασαν..

2 σχόλια:

johnniebegood είπε...

για να βοηθησω να το καταλαβετε, αυτο που βρωμαει δεν ειναι οι καλτσες σας, αλλά το κουτι σας.

Stratos είπε...

Ε φαντάσου τώρα, ότι κάποιοι έχουν κούτες αντί για κουτιά.

Εκεί να δεις μπόχα.