Κι αφού κάναμε τη πλάκα μας περί κουκουλοφιλολογίας ας έρθουμε στα σοβαρά τώρα.
Ενας απρόσωπος οργανισμός όπως ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ συγκαταλέγεται στους κουκουλοφόρους? Το μαγαζί το δικό μου λέγεται εργασία. Πληρώνω μερικές δεκαετίες και έρχονται και μου λενε έχει έλειμμα και δεν θα πάρεις συνταξη ή ξέρεις κάτι αποφασίσαμε να στη δώσουμε πιο αργά. Σου ανεβάζω το όριο μια πενταετία και βλέπουμε. Ποιός είναι πίσω από αυτό το ταμείο? Γιατί στο δικό μου μαγαζί κάνουν ότι θέλουν χρόνια τώρα, όπως και με τους φόρους που μου ρίχνουν , τη ΔΕΗ που έχει γίνει εφιάλτης , οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ ανεξέλεγτες, το σχολείο που πάνε τα παιδιά μου με κουκουλωμένη γνώση, η υγεία γενικόλογη έννοια και για λίγους, και οι λοιποί κουκουλοφόροι της ζωής μου έτσι να μπαίνουν και να βγαίνουν στο μαγαζάκι μου και κανένας να μη νοιάζεται ούτε αν ζω ούτε αν πεθαίνω .
Δεν τους ξέρω, δεν έχουν όνομα. Ακόμα κι αν θέλω να τους ξεσκεπάσω δεν έχω καμμιά δύναμη να κατεβάσω τη κουκούλα τους και να τους στείλω στα κάγκελα. Δεν είμαι καν άνθρωπος γι΄αυτούς είμαι ΝΟΥΜΕΡΟ!Ναι ξέρω αυτό είναι το κράτος. Το κράτος όταν ασελγεί λοιπόν ποιός το συλαμβάνει? Οταν κλέβει ποιός το στέλνει στη φυλακή? Οταν καταστρέφει την περιουσία των πολιτών που ονομάζεται –ζωή- ποιός λογοδοτεί?
Ακούσαμε την απελπισμένη φωνή των καταστηματαρχών. Κατανοητό. Αλλά αυτοί οι καταστηματάρχες δεν έχουν κανένα άλλο παράπονο πλην κουκουλοφόρων ήθελα ναξερα? Δεν έχουμε ακούσει τη φωνή τους για τίποτα άλλο. Είναι ικανοποιημένοι με ταμεία, φόρους, εργασία, συντάξεις, όλα καλά δηλαδή? Γιατί αν συμβαίνει έτσι τότε όντως αυτοί ζουν σε άλλο κράτος από εμάς. Αν δεν συμβαίνει έτσι γιατί ακούμε τη φωνή τους μόνο σε ότι έχει να κάνει με κουκουλοφόρους?
Αυτοί οι ίδιοι που σκίζουν τα ρούχα τους για το που κατάντησε το κέντρο της Αθήνας και το πόσο επικίνδυνη έχει γίνει η ζωή τους, φωνάζουν και για το πρεζόνι που πεθαίνει πιο κάτω? Φωνάζουν για το χαμηλόμισθο που δεν μπορεί να δει ούτε ζωγραφιστά τα μαγαζιά τους? Φωνάζουν για το γερόντι που μαζεύει τις σάπιες ντομάτες στη λαική? Φωνάζουν για όλη τη σαπίλα που βλέπουν γύρω τους. Δηλαδή αν αύριο κάποιος τους εξασφάλιζε ότι κανείς δεν θα ξαναγγίξει ποτέ τα μαγαζιά τους θα τους ξανακούγαμε ποτέ στα κανάλια? Για να σε υποστηρίξω αγαπητέ μου συμπολίτη πρέπει να έχεις δείξεις κι ένα δείγμα ενδιαφέροντος για μένα που ο μισθός μου είναι όσο το τσαντάκι που πουλάς. Κι αν φαίνεται σκληρό αυτό, είναι η μόνη αλήθεια.
Γιατί φωνάζω και δε σε βλέπω πουθενά, στενάζω και δε μου δίνεις σημασία, με πατάνε και προσπερνάς, τώρα που τη πληρώνεις εσύ εγώ πρέπει να το παίξω καλός σαμαρείτης???
.jpg){kind=small}
2 σχόλια:
μέσω της ανάρτησής σου είδα πτυχές που δεν τις είχα σκεφτεί ή δεν τις είχα εκφράσει.Από καρδιάς κατάθεση μου φαίνεται ο συλλογισμός και μ'αρέσει.
Το κράτος πάντως δεν μπορεί να ταυτίζεται μόνο κατά τη γνώμη μου με τις "αήθεις διοικήσεις" των Ταμείων ή με τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς, ανθρώπους που δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Αν οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να υπηρετήσουν τους θεσμούς δεν φταίνε οι θεσμοί.
Καλως ήρθε στο μπλογκακι μου ippoliti, τους θεσμούς (το κράτος) ειναι άνθρωποι που το έφτιαξαν και που το διοικούν. Κάποια στιγμή λοιπόν οι πολίτες πρέπει να το καταδικάσουν και να απαιτήσουν δραστική αλλαγή αλλοιώς εκτός από ανίκανους διοικητές αυτό το κράτος σημαίνει οτι έχει και ανίκανους πολίτες. Οι θεσμοί δεν ειναι κάτι το ιερό και ανέγγιχτο. Οτιδήποτε ανθρώπινο είναι ατελές άρα και αιρετό. Γιατί τελικά οι ανίκανοι πολιτικοι στηρίζονται σε θεσμούς που τους το επιτρέπουν να είναι.
Δημοσίευση σχολίου