ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΕΟ ΤΟΥΣ.

Σήμερα το πρωί ανοίγοντας τη τηλεόραση, παρόλο που δεν έχω καμμιά σχέση με τον κόσμο που εκπροσωπούσε ο Χριστόδουλος, είμαι πολύ μακριά από ότι εκπροσωπεί, είπα απο μέσα μου ένα αντίο, ένα καλό ταξίδι, γιατί η γέννηση, ο θάνατος και κάθε στιγμή της ζωής είναι για μένα ένα ιερό μυστήριο. Και έτσι το αντιμετωπίζω στον εχθρό και στο φίλο. Στο σύντροφο και στον αντίπαλο. Στη κάθε ψυχή που φεύγει, που έρχεται. Γιατί όλα είναι μια έκφραση της αιώνιας φύσης.

Οταν πολεμάς ότι ταπείνωσε την ουσία της ύπαρξης, όταν πολεμάς όλες εκείνες τις στρατιές που αφόρισαν, ύβρισαν, εξευτέλησαν, και ταπείνωσαν το μυστήριο της ζωής, την ουσία της θρησκευτικόητας, την ουσία της αλήθειας, πως μπορείς να γίνεις κάτι ίδιο και να βγάλεις το μίζερο και τιποτένιο ευατό σου και σύ ? Σημαίνει τότε ότι βήμα δεν έκανες παραπέρα από εκείνους.

Θεωρώ ότι πιο ταπεινό να βγάζει κανείς τη μαγκιά του, το κυνισμό του και τη τάχα επανάστασή του, στο πρόσωπο οποιουδήποτε εκπροσώπου οποιασδήποτε νοοτροπίας, ιδεολογίας, συστήματος ή θρησκείας την ώρα του θανάτου, ενώ όλο τον υπόλοιπο καιρό, όπως και αυτόν που θα ακολουθήσει δεν θα κάνει τίποτα ώστε να πολεμήσει σθεναρά και με θυσίες αν χρειαστεί αυτό που «τον ενοχλεί». Οι βρισιές και οι κατάρες δεν αποτελούν «επανάσταση». Είναι απλά η εικόνα δυό σκυλιών που μαλώνουν τραβώντας δεξιά κι αριστερά ένα κομμάτι κρέας....

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Από την άλλη μεριά γιατί δεν μπορώ να το παραλείψω, όταν αντίκρυσα τα μάτια εκείνου του συγκεκριμένου δημοσιογράφου που μου προκαλεί αναγούλα κάθε φορά που τον βλέπω, και δεν χρειάζεται καν να πω ποιός είναι, δεν έχει σημασία, είδα ότι πιο πολύ σιχαίνομαι. Εκεινη τη μιζέρια, το καμπουριασμένο ύφος, το δουλικό....θυμήθηκα τι ακριβώς πολεμώ. Και αυτό δεν είναι απλά ένας εκπρόσωπος οποιασδήποτε θρησκείας. Είναι δυστυχώς κατί πολύ μεγαλύτερο και ισχυρότερο, κι εγώ ένας ελάχιστος νάνος άοπλος....

Θα κλείσω πάλι τη τηλεόραση. Οπως και με το ζαχόπουλο όπως και με κάθε είδηση που τη μετατρέπουν σε καραγκιοζιλίκι. Σ΄ενα κόσμο που ιερό έχει ξεχάσει από χρόνια πια, τι σημαίνει και που έφτασε τις γέννες, τους θανάτους και τις μέρες του να τις μετράει ανάλογα με το μηχάνημα της τηλεθέασης...