ΕΖΗΣΑ ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ, ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ.

Οι βλάσφημοι θύμισαν από Λιαντίνη...

Να συμπληρώσω κάτι κι εγώ από το "έζησα έρημος και ισχυρός", Λιαντινης.

"Καημένα παιδιά. Οσα είσαστε ακόμα ζωντανά. Τι σας μέλλεται να ζήσετε. Σε τούτο τον "αιώνα του σιδήρου", έτσι όπως τον ετοιμάσαμε εμείς οι ενήλικοι, που φοράμε το στέμμα της αφροσύνης. Τα νιάτα σας, τη δροσιά, την ευαισθησία σας τα φυσάει και τα μαραίνει άγριος ο λίβας. Είναι η δική μας απαιδευσιά, η ημιμάθεια, ο εγωισμός, η ακηδία, η τύφλωση. Κοιτάζω στα μάτια τα δρώμενα και τα πεπραγμένα μας και ώρες συχνές και επίμονες με σπρώχνουν να πάρω τα όρη.."