ΟΙ ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...

Χαμός στη Γαλλία για τον υπερδιπλασιασμό του μισθού του Σαρκοζί.
«Είναι προσβολή στη φτώχια.» φωνάζουν.
Η φτώχια έτσι κι αλλοιώς είναι η ευκαιρία για να σε προσβάλουν.
Κι όχι μόνο σε επίπεδο αφεντικού και υπηρέτη. Είναι περισσότερο από αυτό.
Τι είναι η φτώχια τι είναι ο πλούτος?

Οπως έλεγε και ο σοφός ο Περικλής στο χωριό του πατέρα μου,

«Τι κατάσταση είναι αυτή?
Πίνει ο εισαγγελέας – ήρθε σ’ευθυμία
Πίνει ο αστυνόμος – ήρθε σ’ευθυμία
Πίνει ο παπάς – ηρθε σ’ευθυμία
Πίνει ο δάσκαλος – ήρθε σ’ευθυμία

Πίνει ο Περικλής
Μέθυσε ο Περικλής....»

Δεν υπάρχει τρόπος να μην σε προσβάλουν. Η φτώχια, η δυστυχία, η αθλιότητα ενός λαού, ενός ανθρώπου είναι αιτία ηδονής για όποιον είναι πάνω από αυτά. Η βαθύτερη επιθυμία κάποιου όταν φτάσει πολύ ψηλά είναι να είναι όλο και πέρισσότεροι χαμηλότερα από εκείνον. Για να αποκτά λόγο ο αγώνας για την άνοδο . Για να ικανοποιήσει το συναίσθημα υπεροχής του ανρθώπου πάνω στον άνθρωπο που χωρίς να κοιτάζει την εικόνα της απέναντι όχθης δεν θα μπορούσε να νοιώσει ποτέ.

Κάποια στιγμή όταν μπει για τα καλά στο πετσί του ρόλου του δεν προσπαθεί απλά να «έχει» θεωρεί δικαίωμά του να παίρνει. Δεν ζητά. Απαιτεί. Δεν θέλει να στερηθεί τίποτα τα θέλει όλα δικά του.

Στην κούρσα της εξουσίας ανά τους αιώνες έχουμε δει τα πάντα.

Ανθρώπους βουτηγμένους μέσα στο αίμα ολόκληρων λαών να νοιώθουν μια απέραντη ηδονή στην εικόνα της καταστροφής.
Κυρίες που έκαναν μπάνιο μέσα σε φρέσκο αίμα για να διατηρήσουν τη νιότη τους
Ιερωμένους που κόβαν κομματάκι κομματάκι ένα δύστυχο πλάσμα απολαμβάνοντας το δείπνο τους μετά μ’ενα καλό κιάντι όπως θαλεγε κι ο Χανιμπαλ
Ανθρώπους σήμερα που είναι ικανοί να απολαμβάνουν ένα ακριβό κονιάκ παρακολουθώντας μια ομάδα από κτήνη να βιάζουν ένα μωρό
Ανθρώπους χωμένους μέσα σε λέσχες απόμακρες από τον υπόλοιπο πληθυσμό του πλανήτη που συνεχώς αναζητούν τρόπους να κατακτήσουν κι άλλα κι άλλα με απώτερο όνειρο να νικήσουν τα πάντα το θεό και το θάνατο.
Μόνο για εκείνους
Μόνο η σάρκα τους...

Στα μάτια αυτόν των ανθρώπων δεν υπάρχεις ούτε καν σαν μακρινή πληροφορία. Δεν έχει αξία τίποτα απ΄οτι αντιπροσωπεύει εσένα. Δεν ζεις, δεν είσαι.

Με σένα έρχονται σε επαφή τα δουλικά τους. Οι δευτεράτζες. Οι εφεδρείες. Με τις οδηγίες γραμμένες καλά σ’ενα χαρτάκι για το καθημερινό παπαγαλισμό.
Οπως θα έλεγε ο Μπλειντ είναι οι βρυκόλακες και οι υποτακτικοί.

Κι ότι πιο σιχαμερό είναι οι υποτακτικοί...

Κι αυτοί καμμιά φορά θέλουν και το κάτι τις παραπάνω στις αμοιβές τους. Θέλουν κι ένα κομμάτι ανθρώπου για μεζεδάκι, ονειρεύονται δικούς τους μερικούς από τους προσκυνητές.

Ανάμεσα στους εξουσιαστές αυτού του κόσμου και τους εξουσιαζόμενους η μόνη τάξη που πάντα υπήρχε και δεν γίνεται να μην υπάρξει, η μόνη τάξη που εσύ δυστυχισμένε μπορείς να δεις έστω και από μακριά , είναι οι χαφιέδες της ανθρώπινης ψυχής. Είναι οι δοσίλογοι των ονείρων σου που δίνουν αναφορά κάθε πρωί στους καταπατητές της γης σου...

Εις τον αιώνα των αιώνων αμήν.

Κι εσύ πολεμάς εμένα.. Τόσο τραγικά ανίδεος είσαι..