ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΩ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ..

Αγαπητέ κ.Υπουργέ,

Είναι γεγονός. Δεν σας πιστεύει κανείς. Ούτε κανείς πιστεύει ότι εσείς ενδιαφέρεστε για εμάς. Δεν είναι ζήτημα κακίας ή προσωπικής εμπάθειας. Δεν έχουμε ούτε ένα ψίγμα απόδειξης από μέρους σας ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι και έτσι . Αν θέλετε να κάνετε ένα πρώτο βήμα ένδειξης ενός ελάχιστου ενδιαφέροντος για τον περιβάλλοντα την καρέκλα σας χώρο, (και όταν λέμε περιβάλλοντα χώρο δεν εννοούμε το γραφείο έξω από εσάς και τους ιδιατέρους σας, εννοούμε έξω από την πόρτα του Υπουργείου σας, στο πεζοδρόμιο, το δρομάκι απέναντι ξεκινώντας από τη πρώτη πιο κοντινή σας πολυκατοικία),

Αν θέλετε λοιπόν να πληροφορηθείτε, τι συμβαίνει, (ζωντανά όχι μέσω καλογραμμένων αναφορών, διαφόρων χαρτογιακάδων και ούτε κάνοντας κλικ στα τηλεοπτικά πάνελ) θα σας συμβούλευα, ταπεινά, να εκδόσετε ένα νέου είδους έντυπο το οποίο μπορείτε να μοιράσετε στις αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες κι εκείνες στους υπηκόους σας. Δεν είναι υπήκοοι? Πολίτες είναι? Για να το λέτε εσείς και για να το πιστεύουν εκείνοι μπορεί να κάνω λάθος εγώ...

Πως ερευνάτε λοιπόν για το «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ»?
Μπορείτε να ξεκινήσετε μια έρευνα με θέμα «ΠΟΘΕΝ ΕΠΙΖΕΙΣ»

Δεν ξέρω αν σας έχουν πληροφορήσει δεόντως οι παρακαθείμενοι, αλλά στην χώρα μας έχουν δημιουργηθεί φαινόμενα τα οποία κάποια στιγμή θα αρχίσουν να εξετάζονται σοβαρά σαν «ανεξήγητα».

Πως κατά τη γνώμη σας ΕΠΙΖΕΙ ένας μισθωτός ο οποίος λαβαίνει τον εξευτελιστικό μισθό που του έχετε ορίσει, πληρώνοντας νοίκι , λογαριασμούς, φαγητό, υποτυπώδη έστω ένδυση, ιατροφαρμακευτικές ανάγκες και έξοδα μετακίνησης για τη δουλειά του?

Σας το έχουν ρωτήσει πολλές φορές. Το γνωρίζω. Ομως πέρα από το ότι δεν σας ενδιαφέρει ΑΝ ΕΠΙΖΕΙ, θα έπρεπε να σας ενδιαφέρει (μεταξύ μας) να μάθετε το μυστικό του ΠΩΣ.

Γίνεται προαγωγός?
Κλέβει?
Τραβολογάει το τσαντάκι της γριούλας στη γωνία?
Κλέβει λεφτά μέσα από τη τσάντα των γερόντων γονιών?
Κάνει 2-3 δουλειές άρα οι δυό θα είναι «μαύρες»?
Λαδώνετα?
Λαδώνει?
Πουλάει σκάρτο εμπόρευμα για καλό?
Κλέβει στο ζύγι?
Κάνει λαθρεμπόριο?
Ξαφρίζει το πορτοφόλι του διπλανού στο λεοφωρείο?
Παντρεύεται στα 20 ένα γέρο/γριά για να του φάει το διαμέρισμα και τη σύνταξη?
Κάνει πιάτσα?

Και αν δεν κάνει όλα αυτά. Μήπως,

Στερείται καθως πρέπει τροφής?
Μήπως ντύνεται από τα καλάθια των 2 ή 3 ευρώ?
Μήπως περιμένει στη λαική μετά τις 2 να πάρει τις ντομάτες για πέταμα μισοτιμής?
Μήπως γίνεται θύμα στα χέρια κάθε τοκογλύφου, κάθε εκβιαστή?
Μήπως διαλύει την οικογένειά του μέσα στην γκρίνια της ανέχειας και της φτώχιας?
Μήπως αρρωσταίνει πιο εύκολα?
Αναπτύσει ένα μίσος, μια ζήλια για τη ζωή και τους ανθρώπους?
Περνάει τις μέρες σε μια μοναξιά, απομώνωση, κατάθλιψη?
Θέλει να βάλει τέρμα στη ζωή του?

Δεν μπορεί κ. Υπουργέ,
Κάτι απ΄ολα αυτά πρέπει να κάνει ο λαβαίνων από 600 μέχρι 800 ευρώ για να ζήσει.
Δεν είναι ταχυδακτυλουργοί οι υπήκοοί σας.
Είναι άνθρωποι.

Ας υποθέσουμε όλα αυτά όμως πως τα γνωρίζετε πολύ καλά. Για το ότι δεν κάνετε τίποτα υπάρχουν δύο εκδοχές.

1.Υπάρχει λύση αλλά δεν με απασχολεί ποιός ζει και ποιός πεθαίνει
2.Δεν υπάρχει λύση μου έχουν τα χέρια δεμένα , δεν ορίζω εγώ τα πράγματα και ενώ είμαι φοβερός ανρθωπιστής νοιώθω να πνίγομαι γιατί δεν μπορώ να βοηθήσω τους συνανθρώπους που δυστυχούν αλλά..

Την πρώτη περίπτωση δεν χρειάζεται να την σχολιάσω τα λέει όλα από μόνη της.
Στη δεύτερη περίπτωση όμως γιατί δεν παραιτείστε?

Γιατί νοιώθετε τόση ηδονή γι’αυτή τη καρέκλα?

Η καρέκλα σας στηρίζεται πάνω σε αυτό το κόσμο. Δεν την κρατάει από κάπου ο Θεός μη και πέσει...
Κι όταν αυτός ο κόσμος που είναι το θεμέλιο της εξουσίας σας, σαπίσει τόσο πολύ που ούτε σκαμπώ να μην μπορέσει να συγκρατήσει, θάχετε πρόβλημα. Σοβαρό. Προσωπικής ισορροπίας.

Για αυτό σας τα γράφω έτσι απλά και φιλικά γιατί σας νοιάζομαι. Και φοβάμαι ότι δεν έχετε αντιληφθεί ότι τα δύο από τα τέσσερα πόδια έχουν ήδη πριονιστεί. Και όχι μόνο τα δικά σας βέβαια και πολλών άλλων που ακολουθούν τα βήματά σας και το τρόπο σκέψης σας καθώς και τις ανάλογες εξουσιαστικές λάγνες επιθυμίες.

Ο κόσμος που ονειρεύεστε δεν θα έχει ημερομηνία λήξης γιατί είναι ήδη ληγμένος. Ληγμένος εδώ και πολύ καιρό στα όποια αξιοπρεπή μάτια. Κοιτάτε τους υπόλοιπους? Μα δεν βλέπετε? ΑΟΟΟΟΟΟΜΑΤΟΙ!

Πως το ξέρω αυτό? Μα δεν είμαι άνθρωπος είμαι αρουραίος και εδώ κάτω στον υπόνομο ξέρουμε από ροκάνισμα. Και από σάπιο χώρο. Κι από τυφλοπόντικες και πως να ξεφεύγουμε από τους πονηρούς τους γάτους.Προσέξτε λοιπόν τους αρουραίους. Εχουν εξοικειωθεί με τη βρώμα και δεν την φοβούνται.



ΣΗΜ. Το κείμενο ήταν μια εντελώς φανταστική ιστορία ενός οποιουδήποτε πολίτη, οποιουδήποτε κράτους προς οποιονδήποτε υπουργό σε οποιαδήποτε εποχή. Κάθε ομοιότητα με αληθινές καταστάσεις ή πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική.