στην αναμπουμπουλα, ο λυκος χαιρεται...

μετα απο ενα μηνα απομονωσης απο καθε ειδους ειδησεις και απο ηλεκτρισμο γενικα, προχτες με ενα σου μηνυμα με εκανες να ανεβω στο χωριο και να δω τηλεοραση.
επεσα πανω στην Ηλεια που καιγοταν μαζι με 52 ανθρωπους.
σημερα επεστρεψα αναγκαστικα στο μεγαλο χωριο.
ξεπηδησαν τοσα πολλα να πω μολις ανοιξα τον υπολογιστη, που φοβηθηκα μηπως καψω καμια συναψη απο υπερφορτιση και δεν γραψω τιποτα.
αλλά μπα, απο μαυρο λυκο και κακο του πατερα του καϋμο, μην περιμενεις να το βουλωσει.
ουτε απο κακο σκυλι να ψοφησει.
να δαγκωσει ειναι το πιθανοτερο και προσωπικα γρυλιζω απο τα μεσα ιουλιου.

για την ωρα θα πω ενα γεια σε ολους, ενα χαιρομαι που ειμαστε ακομα ζωντανοι και ενα μην αφησετε τους δηθεν να σας παρασυρουν με τον υποκριτικο τους λογο.
περναμε μια δυσκολη περιοδο και ειναι μονο η αρχη.
μην ξεχναμε το γιατι.
ναστε καλα!

ΥΓ. στην αναμπουμπουλα ο λυκος χαιρεται, ειπα πριν φυγω...

ΥΓ. το στελνω πριν καει η συναψη και το μετανιωσω, κλεινω τον υπολογιστη και μπαινω στον θαλαμο αποσυμπιεσης να εισπνευσω σκετο ΟΥΜΠΙΚ.