Μια ηλικιωμένη κυρία στο ασανσερ στο μετρό στάση Πανόρμου. Γύριζε από κτηματολόγιο. Ξέσπασε.
Τι θέλουν από το κωλοσπιτό μου? Ενα σαράβαλο έχω και μια σύνταξη 430 ευρώ παίρνω.
Τι άλλο θέλουν απ΄τη κωλοζωή μου γαμώτο?
Την κοίταξα της χαμογέλασα. Ηρεμείστε της λέω, μόνο την ίδια τη ζωή σας θέλουν ακόμα. Μετά θα σταματήσουν.
Κούνησε το κεφάλι, ηρέμησε και μου χαμογέλασε. Δεν θα τους τη κάνω τη χάρη μου λέει. Θα ζήσω μέχρι τα 100 και βάλε έτσι για πείσμα!
Πείσμα, τελευταία σανίδα σωτηρίας.
Ενας ολόκληρος λαός έχει γίνει ταχυδακτυλουργός στην επιβίωση χάρη σ΄ενα πείσμα.
Κι εγώ μαζί σου κυρία μου. Η εκδίκησή μας είναι στανταρ. Μικρή, απλή, καθημερινή. Μικρά τσιμπούρια στο δέρμα τους η ύπαρξή μας.
.jpg){kind=small}
1 σχόλιο:
για φαντασου οι ανθρωποι που κατορθωνουν και περνανε τα 70, να προσυλητιζονται στο Ισλαμ και να γινονται καμικαζι.
χεχεχε...
τζιχαντ των συνταξιουχων και αναξιοπαθουντων.
η κυρια θα μπορουσε να ξεκινησει τον ιερο πολεμο.
Δημοσίευση σχολίου