ΒΡΕΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ...

Δεν έχω όρεξη να σκεφτώ κάτι ενδιαφέρον να γράψω. Ζέστη.. θεατές μιας συνεχόμενης φάρσας που επι πλέον έχει γίνει και κακόγουστη.. δεν ήθελα το σαβατοκύριακο να μείνει τίτλος η μαντόνα, έστω κι αν είπα τις κακίες μου..
Θα βάλω λοιπόν ένα βιντεάκι (χιλιοπαιγμένο, δεν πειράζει). Αφιερώνεται στο "show". Οχι εκείνο το φαντασμαγορικό, το χλιδάτο, εκείνο που σπρωχνονται οι άνθρωποι για να γίνουν πρωταγωνιστές έστω και για μερικά δευτερόλεπτα. Είναι αφιερωμένο στο άλλο "show". Εκείνο που πρωταγωνιστές είμαστε ο καθένας μόνος του. Χωρίς κοινό. Χωρίς φώτα. Εκείνο που δεν πληρώνει κανένας εισιτήριο για να δει.
Ο Φρέντυ αναρωτιόταν, δεν ξέρω αν πήρε την απάντηση πριν φύγει, δεν ξέρω πόσοι τελικά κατορθώνουν να πάρουν αυτή την απάντηση. Ξέρω όμως, ότι πολύ περισσότεροι δεν μπαίνουν καν στο κόπο να κάνουν την ερώτηση....
Καλό σαβατοκύριακο σε όσους κατάλαβαν γρήγορα (πριν να είναι αργά) ότι τη ζωή αν τη δεις σαν σταριλίκι, θα περάσεις τις μέρες απλά μετρώντας θεατές και εισιτήρια. Αν τη δεις σαν παρατηρητής θα είσαι συνεχώς μ΄ενα εισιτήριο χωρίς προορισμό στο χέρι. Αν τη δεις σαν κάτι το πολύτιμο, δικό σου και τη ρωτήσεις με σεβασμό , μπορεί να σου δώσει εκείνη την απάντηση. Οχι πως υποχεωτικά η απάντηση θα είναι όμορφη, αλλά τουλάχιστον δεν θάναι ένα ακόμα ψέμα..



Empty spaces - what are we living for
Abandoned places - I guess we know the score
On and on, does anybody know what we are looking for...
Another hero, another mindless crime
Behind the curtain, in the pantomime
Hold the line, does anybody want to take it anymore
The show must go on,
The show must go on
Inside my heart is breaking
My make-up may be flaking
But my smile still stays on.
Whatever happens, Ill leave it all to chance
Another heartache, another failed romance
On and on, does anybody know what we are living for?
I guess Im learning, I must be warmer now
Ill soon be turning, round the corner now
Outside the dawn is breaking
But inside in the dark Im aching to be free
The show must go on
The show must go on
Inside my heart is breaking
My make-up may be flaking
But my smile still stays on
My soul is painted like the wings of butterflies
Fairytales of yesterday will grow but never die
I can fly - my friends
The show must go on
The show must go on
Ill face it with a grin
Im never giving in
On - with the show -
Ill top the bill, Ill overkill
I have to find the will to carry on
On with the -
On with the show -
The show must go on...