Πάνε χρόνια τώρα. Ημουν διακοπές σ΄ενα πανέμορφο μέρος. Απογευμα. Πήγα σ΄ενα βράχο κάπως απομωνομένο από την υπόλοιπη παραλία ν΄απολαύσω τη θέα μιας ονειρεμένης θάλασσας....
Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και στην άκρη της παραλίας (εκεί που τελείωνε η άμμος και ξεκίναγαν τα βράχια – όπου σ΄ενα από αυτά καθόμουν εγώ), κατέφθασε μια παρέα.
Μπαμπάς, μαμά και δυό παιδιά γύρω στα 8-10..
Την επόμενη ώρα εκείνη η γωνιά του πλανήτη είχε αλλάξη μορφή. Στην άμμο μέσα είχαν χωθεί διάφορα σκουπίδια, στα κοιλόματα των βράχων είχαν απομείνει μερικά μπουκάλια άδειο νερό και πλαστικά ποτήρια με απομεινάρια από φραπέδες. Στη θάλασσα μέσα επιπλέαν κάτι φλούδια από φρούτα.... και πλαστικές σακούλες....
Στο κέντρο από αυτό το σκουπιδαριό βρισκόταν μια οικογένεια ανθρωποειδών πασαλειμένοι όλοι με κρέμες και λάδια τέζα σε κάτι ψάθες, τέζα από το φαγοπότι και τον ήλιο...
Τα μικρά κάναν ότι ακριβώς και οι μεγάλοι. Απλωσαν τ΄απομεινάρια από τα παγωτά τους κάπου, και μια σακούλα από γαριδάκια... κοντά στ΄αποτσίγαρα που έχωνε στην άμμο ο καλός μπαμπάς...
Παγκόσμια ημέρα λοιπόν για το περιβάλλον...
Και μια και το περιβάλλον είναι οτιδήποτε υπάρχει γύρω απο εμένα αλλά όχι εγώ.... ΣΚΑΣΙΛΑ ΜΑΣ!!!
.jpg){kind=small}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου