αφιερωμενο συντροφισα!
Όλη η ζωή είναι υπόθεσις χαμόγελο
Είναι ένα γεια σου σ' έναν άγνωστο στον δρόμο
Να σπλαχνιστείς τον κουρασμένο ταχυδρόμο
Ένα νεράκι να προσφέρεις με χαμόγελο
Και δεν θα νοιώθει το φορτίο του στον ώμο
Να πεις στον πόλεμο δεν πάω
Αλλά με χαμόγελο
Να πεις σε κάποιον χτύπα με
Αλλά δεν σε χτυπάω
Να πεις σ'αυτόν που σε μισεί μίσησέ με εσύ
Αλλά εγώ πολύ πολύ σε αγαπάω
Όλη η ζωή είναι υπόθεσις χαμόγελο
Είναι ένα γεια σου σ' ένα άγνωστο στον δρόμο
Να σπλαχνιστείς τον κουρασμένο ταξιδιώτη
Να τον ρωτήσεις τι συμβαίνει με χαμόγελο
Να δεις τι εύκολοι κι απλοί που ν' οι ανθρώποι
Να ημερέψεις την ζωή που αγριεύτηκε
Να δεις που όλοι και κανένας μας δεν φταίει
Αν πεις σε κάποιον στην ουρά
πάρ'την δική μου τη σειρά
Να δεις που όλοι τους θα πάνε τελευταίοι
Εύκολη θα'ναι η ζωή μ΄ένα χαμόγελο
Μια καλημέρα στον ανήξερο διαβάτη
Είμαστε όλοι μας φτωχοί
Γυμνοί γεννιόμαστε γυμνοί
Και δεν υπάρχει άλλο ρούχο απ' την αγάπη
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
μπορει να ειμαι απο αλλο πλανητη, εχω ομως συναισθηση της συγχρονης ανθρωπινης πραγματικοτητας.
δεν περιμενω να γινει αντιληπτο το μηνυμα του ασματος απο πολλους, γι αυτο και ειναι αφιερωμενο.
Δεν έχω μάθει να βάζω φατσούλες στα σχόλια γαμώτο... :)
Δημοσίευση σχολίου