Sorry για τα τραγουδάκια αλλά ξεψάχνιζα κάτι παλιά cd και μια και τα θυμήθηκα είπα να τα αναρτήσω. Είχα σκεφτεί να κάνω μια βαθυστόχαστη πολιτική ανάλυση αλλά δε μου βγαίνει. Εμένα συγχωρήστε με αλλά είμαι από εκείνη τη παλιά γενιά που νόμιζε, έλπιζε, και σκατά τάκανε και η εκδίκηση της ζωής βέβαια είναι ότι ενώ εμείς τη σκαπουλάραμε, περίπου, κυλίσαμε, έχουμε καθήσει στη καρεκλα μας και το φιλοσοφούμε , παίρνουμε κι εκείνο το ύφος του φωτεινού παντογνώστη αφού καλώς ή κακώς και φάγαμε και ήπιαμε και βολευτήκαμε κλπ κλπ
το αποτέλεσμα στη πιο σκληρή μορφή του θα το λουστούν τα παιδιά μας. Ω ναι, γιατί όλοι το βλέπουμε ότι τα χειρότερα δεν έχουν καν ξεκινήσει ακόμα. Αλλά έρχονται ολοταχώς...
Ειλικρινά ένα μεγάλο συγνώμη στους νέους και ναι ξέρω το συγνώμη ανακαλύφθηκε από τότε που χάθηκε το φιλότιμο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου