ΑΙΣΧΟΣ.

Ας παρουμε μια μικρή ιστορία. Σε κάποια γειτονιά υπάρχει ένας τύραννος που ταλαιπωρεί το κοσμάκη. Κάθονται όλοι σαν μουρόχαυλοι, φοβισμένοι, μη ξέροντας τι να κάνουν ενώ μέσα τους βράζουν. Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο ο τύραννος αρχίζει και κάνει τραγικά λάθη. Μέχρι που κάνει το μοιραίο λάθος.

Και τότε οι μουρόχαυλοι τα παίρνουν στο κρανίο κανονικά κι αποφασίζουν να πουν φτάνει μέχρι εδώ. Αποφασίζουν να αλλάξουν ρότα και να πάρουν το δίκιο στα χέρια τους. Βγαίνουν σιγά σιγά από το καβούκι κι αρχίζουν να μη συγχωρούν, να μην το βουλώνουν, να μη φοβούνται. Γιατί έτσι κι αλλοιώς έχουν φτάσει σε σημείο εξαθλίωσης και δεν έχουν τίποτα να χάσουν.

Και ξεκινάνε με αφορμή το μοιραίο λάθος να κάνουν μια συζήτηση εφ΄ολης της ύλης και να πάρουν σοβαρές αποφάσεις για το τι θα γίνει από δω και πέρα.

Και τότε γίνεται η συνήθης κίνηση. Καταφθάνουν μια ομάδα από επαγγελματίες του είδους με ένα και μοναδικό σκοπό. Να γαμήσουν τη συζήτηση. Να τη γαμήσουν τόσο πολύ που να χάσει την αρχική της έννοια. Εκεί που ο στόχος ήταν να ξεφτιλιστεί ο τύραννος, πάνε και πιάνουν π.χ. το μαγαζί του γείτονα το κάνουν σμπαράλια κλέβουν και όλα του τα υπάρχοντα.... οπότε τι να πεις αναγκαστικά ανατριχιάζεις, τα χάνεις, αρχίζεις και φοβάσαι πάλι και χειρότερα, μένεις σα μαλάκας άλλη μια φορά και να πρέπει να «απολογείσαι» Ρε παιδιά δεν είμαι κρεφτρόνι, για το δίκιο μου θέλω να παλαίψω. Αλλά όλοι σε κοιτούν ύποπτα.

Βρίσκεσαι στην απίστευτη θέση ενώ πας να πολεμήσεις τα κλεφτρόνια που λυμαίνονται τη ζωή σου, να φανείς κλεφτρόνι εσύ!!!!!

Ετσι πολύ απλά και με μαεστρία...

Χθες μας γάμησαν τη σοβαρή κουβέντα φίλοι μου. Κι εμείς όλοι πρέπει αυτή τη στιγμή να το κατανοήσουμε και να μην μείνουμε να χάσκουμε σαν χάνοι.

Βγάλτε από τη κουβέντα τους μαλάκες και συνεχίστε από εκεί που είχαμε μείνει.

Τώρα αν θάβγαινε και καμμιά «προβιά» για να δούμε επι τέλους τι κρύβεται από κάτω θαταν ακόμα καλύτερα, αλλά αυτά είναι όνειρα χειμερινής νύχτας....

Εγώ το βλέπω έτσι. Μπορεί να κάνω και λάθος. Δεν είμαι καμμιά σοφή.Οπότε σ΄αυτή τη περίπτωση παρακαλώ πείτε μου εσείς.

ΤΙ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ?
Εμένα πάντως λιβάνι μου μυρίζει....

Ξέρετε τι νοιώθω αλήθεια σήμερα? Θλίψη απέραντη και οργή που δυσκολεύομαι να συγκρατήσω. Νοιώθω σαν κάποιον να με θεωρεί για ποοοοοοοοοοοολύ μεγάλο μαλάκα κι αρχίζω ν΄αναρωτιέμαι πόσο αλήθεια είμαι....