Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ, ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΜΕ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ.

Ξεκινά κάπως έτσι. Γυρίζει μέσα σε κάτι τσατοκανάλια στην μόνιμη και επιτακτική επιθυμία πια να σταυρώσει γκόμενα, και μετά απο δεκάδες προσπάθειες όπου καμμια δεν του έχει κάτσει πέφτει πάνω «στο Μαύρο Αγγελο» (!!!) ή κατά το κόσμο Κούλα.

Η Κουλα είναι το τοπ τεν μέσα στο τσατ. Της βαράει κι αυτός κάποια στιγμή που παίρνει επιτέλους θάρος (σκέφτεται τι στο διάολο με τέτοιο νικ καμμια σαδομαζόχα θα είναι...)και τότε εκείνη του πετάει αδίστακτα κατάφατσα τη φράση που θα το κανει να αισθανθεί το πιο τρισάθλιο σκουλήκι σ’αυτή τη γη. Τι γνώμη έχεις για το ζήτημα της κουφιας γης? Ωρε μάνα μου , τη κάτσαμε τη βάρκα. Για κουφάλα πηγαίναμε κουφια γη μας βγήκε.

Τι να πει? Πως πως, απαντάει, πως δε τη ξέρω ρε κουλα, αστειεύεσαι?
Με το που κλείνει το τσατ του σκοτωμού μπάρα «αναζήτηση» «κούφια γη». Εκατοντάδες σελίδες ενός άγνωστου κόσμου. Φόρουμ που όλοι ξέρουν και όλοι έχουν ζήσει πράγματα που αυτός δεν έχει χαμπάρι. Τι γίνεται ρε παιδιά? Πάει σε ένα σαιτ που του είπε ένα φιλαράκι με cool nick name και διαλέγει ένα γαμάτο! «Μαύρος κι άραχνος κι η κακιά του η μοίρα». Και γράφεται στο πιο χαι απο τα φόρουμ που βρήκε. Το τσέκαρε παίζει και ο «Μαύρος Αγγελος» εκει μέσα.

Απο εκεί θα αρχίσει η πορεία του προς τη θέωση. Θα έχει επιτέλους τα 15 λεπτα δημοσιότητας που του αρμόζουν και περισσότερα ακόμα, κάθε μέρα, κάθε στιγμή και μπορεί να πηδήξει κιόλας και μάλιστα όχι τη κάθε κατίνα της γειτονιάς. Τεφαρίκι πράγμα. Με τις ανησυχίες της, με τα λιβάνια της στη κρεβατοκάμαρα, με τις μουσικές τις παράξενες, άσε που μπορει να ξέρει κι εκείνο το πως το λέμε «το καμασουτρα»!!!!

Το γραφείο του υπολογιστη μετατρέπεται σύντομα σ’ενα χώρο που άνετα μπορεί κανείς να επιβιώσει από πυρηνική καταστροφή. Καφέδες, τσιγάρα, σάντουιτς, πίτες απο το «μερακλή» και τόμους απο φυλλάδες που μιλάνε «γι’αυτά» Διαβάζει ουφο, βάζει ουφο στο γουικιπεντια (τομαθε κι αυτό ο πονηρός ο βλάχος) κάνει κόπυ πειστ και φύγαμε μεγάλε θα τους τρελλάνουμε όλους!!!!
(Συνεχίζεται...)