Περικυκλωμένοι από τα τηλεχειριστήρια της φρίκης ανακαλύψαμε ότι εκείνο το πράσινο κουμπάκι πάνω δεξιά τους κάνει να σωπάσουν. Το πατήσαμε και βγήκαμε έξω κι ανακαλύψαμε ότι η φρίκη ήταν πάντα εκεί χωρίς πράσινο κουμπάκι. Το βουητό των χαζοπάνελ, οι τρομοκρατικές ειδήσεις, οι γελοίες χαζοχαρούμενες φάτσες, το παζάρι της ανταλλαγής ήταν όλα εκεί παρόντα.
Τώρα ακίνητοι με τη ζωή να γυρίζει γύρω γύρω παράφωνα σαν σκουριασμένο καρουζέλ, γίναμε ανένταχτοι γιατί με τις τσέπες σκισμένες χωρίς φράγκο, ανακαλύψαμε ότι είμαστε από τους ελάχιστους εναπομείναντες τυχερούς που δεν την πάτησαν να βγάλουν εισιτήριο.
Τρίτη 20 Μαρτίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου