ΛΟΥΚΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ... ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΛΩΝ?

Επέσα σήμερα καθώς τριγύριζα στα μπλογκ πάνω σ'αυτό το κείμενο. Πραγματικά ενδιαφέρον. http://dromenalagadinos.blogspot.com/2007/12/jonathan-swift.html
Θαθελα να συμπληρώσω κάτι σαν φόρο τιμής σε κάτι που θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια σαν όνειρο. Ηταν το 1972 και η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση φόβου, σιωπής. Απαγορευόταν ακόμα και το αθώο αστείο αν υπήρχε έστω και ένα ελάχιστο υπονοούμενο εναντίον της χούντας. Και το κυνήγι τότε δεν ήταν κάποια μήνυση που θα γινόταν αφορμή για γελάκια και σχόλια στη τηλεόραση. Το κυνήγι ήταν ανελέητο και επικίνδυνο ακόμα και για την ίδια τη ζωή..

Κι όμως γύρω από τη τηλεόραση, στο κρατικό κανάλι, μαζευόντουσαν οι φοβισμένοι πολίτες και μεταξύ άλλων παρακολουθούσαν μια σάτυρα που έγραψε ιστορία.
ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ
Βασίλης Διαμαντόπουλος, Γιώργος Μιχαλακόπουλος
Ο Λουκάς και ο Σόλων.
Αυτό ήταν μια σάτιρα εναντίον των δυνατών, εναντίον μιας στυγνής εξουσίας, ήταν μια σάτιρα ή ταν η επί τας.
Ισως οι νέοι καιροί δεν ¨σηκώνουν¨ Λουκά και Σόλωνα, γιατί μάλλον πιστεύουμε ότι τώρα πια είμαστε ελεύθεροι, δεν κινδυνεύουμε.
Κι όμως κινδυνεύουμε από το χειρότερο εχθρό που έχει γεμίσει τις τηλεοπτικές οθόνες.
Ενα μεγάλο τίποτα, άνευ ουσίας, άνευ σημασίας και φυσικά άνευ κινδύνου για τους δημιουργούς του.

Ναι υπάρχουν ταλέντα δεν το αμφισβητούμε, γελάμε, διασκεδάζουμε αλλά δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αληθινή έμπνευση ούτε να γράψει ιστορία ένα χαζοκούτι που η αποστολη του είναι να δημιουργεί πολίτες που "καλόν είναι" να είναι ανέμπνευστοι χωρίς ιστορία.